ağlamaklıyım yine... göz yaşlarım gözüme batıyor her nedense... bir ses, bir nefes, ne kadar uzak şimdi pencereme...
uzun uzun yollar, kısa kısa hayaller inşa eder olmuş beynim. karmaşasının oda farkında ama elden ne gelir dersin...
bu gün menekşe ektim senin için. can suyunu adınla verdim. ona bakıyorum şimdi. yapraklarına can gelsin diye nefesimi veriyorum...

hep aynı şey biliyor musun, dilimdeki yüreğimdeki şey aynı SEN...
ah be sevdiceğim, yalnızlığıma eşlik ederken hayalin, sabaha karşı saatin bilmem kaçında içimi döküyorum işte sana...
kelimelerim tükeniyor bazen, bazense kalemim... benim tükenmişliğimi sen, kalemimin tükenmişliğini ben gideriyorum...
hiç birşey yapmak istemiyor canım... ama bunu bile beceremiyorum... sahte bir sesle, sahte bir neşeyle merhaba diyebiliyorum sana sadece aynalardan...
neden gelmiyor diyorum... bir bildiği vardır diyorum sonra kendi kendime tıpkı senin dediğin gibi...
her şeyden herkesten vazgeçmişlik hakkımı bir sende kullanamıyorum be sevgili... baksana ölemiyorum bile, kalbim durmasın sen de ölme diye...

<<sevgin ağlıyor kaldırımlarda, sana duyulan sevginin farkında mısın acaba? sen içimde hiç büyümeyen çocuksun. al VARLIĞIM VARLIĞINA ARMAĞAN OLSUN>>