OKUMAK YA DA YAZMAK...

• 30 Nisan 2009 Perşembe 06:02:12

Öncelikle yazmalı mıyız.Ya da okumayı mı tercih etmeliyiz.Kendi kendime yıllarca düşün-
müşümdür.Hangisine öncelik vermeliyiz.Bence en güzeli okumak.Defalarca söylemem gere-kirse okumak,yazmaktan daha fazla haz veriyor bana.Kitapların aralarına dalıp gidiyorsu-
nuz.Roman kahramanlarıyla özdeşleşip onların yaşantısına kendinizinkini indirgiyorsunuz
ve mutluluğun o eşsiz güzelliğinde kaybolup gidiyorsunuz adeta.Ayrıca kitapların o saman
kokularını insanın içine çekmesi var ya bambaşka bir tat veriyor...Yazmaya gelince;o da
kendiliğinden doğuyor zaten.Onun da farkına varamazsın.Bir de bakmışsın bir şeyler kara-
layıp duruyorsun.Sonra alışkanlık haline gelir,ondan da kurtaramazsın kendini.İllaki yazma
dürtüsü rahat bırakmaz seni.Her zaman gıdıklar içini...Kağıda döktüğün zaman potansiye
lini ,rahatlarsın.Okumak ve yazmak birbirlerini tamamlayan bir bütünün parçaları gibi...
İkisinden biri eksik olsa olmuyor..Yine de yazmak için okumak şart diyorum.

Yıllar öncesi okuduğum kitabı bir kez daha okumuştum.Kitabla ilgili özet çıkarmış mıyım
diye ilgili dosyaya göz gezdirdim.Maalesef hiç bir şey yapmamışım.Bu eksikliğimi tamamla-
malıydım.Kitabın özetini çıkarmaya başladım.Zaten hayvanların iç dünyaları oldum olası il-
gimi çekiyordu.Kitap,acımasız doğa koşullarında kızak önünde koşturan bir köpeğin(Buck)
öyküsünü anlatıyordu.Hayvanların kendi aralarındaki yarış,kin,öfke zaman zaman sahip-
lerine isyanları büyük bir ustalıkla anlatılıyordu.Buck isimli köpeğin geçim sıkıntısı çeken
bahçıvan sahibi tarafından posta taşımacılığı için başkalarına satılması ve oradaki diğer
köpekler içerisinde lider duruma nasıl geldiğini okumak insanın tüylerini ürpertiyordu.
Tam da kitabın özeti ile ilgilenirken kızım Aysu geldi yanıma.Ne yaptığımı sordu.Ben de
olduğu gibi anlattım.Okumak ve yazmak ile ilgili yazı hazırladığımı söyledim.Bana elindeki
"günlüğünü" uzatarak yazdığı güncesini okumamı sonra da Edebiyat Defterine gödermemi
çocukca rica etti.Yazdığı güncesinde değişiklik yapılmamasını da istedi bu arada...
Doğrusu kızımın bu etkinliği hoşuma gidiyordu.Zaman zaman okuduğu kitabları bana anlat
maya çalışıyor benim konu hakkında onayımı bekliyordu.
Şöyle bir güncesine göz gezdirdim.ÖSS’ye hazırlanan abisini hedef almıştı.Onun haraketle
rinden son zamanlarda O’ da etkilenmişe benziyordu. Okumayı yazmaya tercih ediyorum
demiştim ya.Kızımın güncesini yavaş yavaş okumaya başladım.Bittikten sonra internette
yazdıklarımı da kontrol etti.Doğruydu.Hiçbir kelimesinde değişiklik yapmamıştım."Şimdi
enter tuşuna basabilirsin" diye komut vermeyi de ihmal etmedi.Emir büyük yerden olunca
yapmak zorundasın.Ben de öyle yaptım.Değerli dostlar;kızım ,güncesini sizlerle paylaşmak
istemişti.Kimbilir kızımın dünyasında ne fırtınlar esiyordu...Okuyalım bakalım:

"- Öyle günler yaşıyoruz ki ihtiyacın olmasa bile harçlık almak,annenin alın teriyle kazan-
dığı parayı bir günde harcamak, sence bu hak mı?..
Annen soğukta koskoca bir günde sabahtan akşama kadar;faturaları,senin kurs paraları
nı,okul paranı kazanmak için çırpınıyor.Ama sen sımsıcacık evinde öyle bekliyorsun.Gezi-
yorsun,gününe gün katıyorsun.Annenin verdiği parayı harcıyorsun.Kitap alıcam diyorsun.
Tamam bu iyi,hoş.Ama bir kitap bitirmeden bir kitap daha alıyorsun ama hiç çözmüyorsun.
Eski fotoğraflarına bakıyorsun.Keşke eskisi gibi abim (büyük olanı kastediyor) burda olsa.
Belki de inanıyorsun ki O gelince herşey düzelecek.Hayatın her alanı sınav...
Sanki herşey senin için düzenlenmiş.Allah,seni mutlu olasın diye herşeyi vermiş.Ama hayat
şartları,bu sorunları ne yapacaksın ?..Her anın,her dakikan senin için.Sıcak yuvanda saa-
dece oturmak.Ailen için acaba ne yapabilirim diye düşün. 28.04.2009)
Kızımın güncesinden şahsen etkilendim.Her gün pazarda olmamız,annesinin çektiği sıkıntı-
lar çocuğun beynine işlemişti.
Aysu kızımın güncesine tek cümleyle özetimi çıkarmıştım bile:
"Hayatın her alanı sınav.." Kızımın yazdığı bu cümleden çıkaracağım çookkk dersler var gibime
geldi...