==█==BÖYLESi BiR ASK iCiN ACI CEKMEYE DEGER==█== --- 5 ---

• 27 Nisan 2009 Pazartesi 17:18:15

---Binlerce ögrencinin merakla bekledigi sinav sonuclari aciklanmisti...ilk önce gazetelere kazananlarin
listesi verilmis , herkes kendi numarasini kazananlarin arasinda görebilmeyi umarak heyecan ve
merakla gazetelere saldirmislardi...

---Alper ve derya da sonucu merakla bekleyen bu yüzbinlerce ögrencinin arasindaydi...Alper gazeteyi
alip kontrol ettikten sonra kendi numarasini görmüs sevincten ne yapacagini sasirmisti...ama birde
deryanin numarasini kontrol etmeliydi...ama bir türlü aradigi numarayi bulamiyordu...yoksa
kazanamamismiydi??? "hayir, hayir gözümden kacmis olmali tekrar bakayim " diyen Alper yine
istedigi sonucu elde edememisti...Derya kazananlar arasinda yoktu malesef...o anda kazandigina dahi
sevinemez olmustu...icinde bir burukluk basgösterdi, gözleri nemlendi...cünkü bunun adinin
"ayrilik" oldugunu biliyordu...Hemen gidip deryayi bulmaliydi...Deryayi üzgün elinde gazete ile
bir kiz arkadasi ile okula yakin bir yerde yürürken gören alper, derya ya dogru ilerlemis ve onunla
konusmasi gerektigini isaret ederek yanliz kalmanin yollarini aramisti...neyseki Derya kiz arkadasi
ile vedalasmis...Alperin yanina gelmisti...

Derya:
---Merhaba Alper!

Alper:
---Selam Derya! Gazeteye baktinmi?...icini ceken derya, dokunsan aglayacak gibiydi...

Derya:
---Evet Alper baktim...kazanamamisim...ama senin numaran gazetenin icinde...tebrik ederim Alper
senin adina cok sevindim...Simdiden sana basarilar diliyorum...diyen Derya Alpere sarilmamak icin
kendini zor tutmustu...Onun bu halini gören Alperinde durumu ondan farkli degildi...Alper Derya ya
kararli ve güven dolu bakislarla bakip,

Alper:
---Üzülme! daha ilk defa giriyorsun sinava...seneye daha cok calisir tekrar girersin sinava...seni
böyle üzgün görmek benide üzüyor...inan kazandigimada sevinemedim...istanbulda okuyacam...senden
ayri düsecem ya en cok bu bana dokunuyor...cok alistim sana, sen benim ilk ve tek askimsin...ilk
defa senden ayri düsecegim icin bu bana cok zor gelecek...Derya islak ve aglamaktan kizarmis gözleri
ile alpere bakip,

Derya:
---Dur Alper! zaten su an hic iyi durumda degilim...ben aslinda sadece sinavi degil, böylelikle
senide kaybetmis oldum...seninle ayni ünuversitede ayni sehirde okumak nede güzel olurdu...senden
hic ayrilmadan ta yolun sonuna kadar BU YOLDA beraber yürümek....demekki cok hayal kurmus ve
beklenti icine girmisim...

"NE MUTLU BEKLENTI ICINDE OLMAYANLARA, CÜNKÜ HIC HAYAL KIRIKLIGINA UGRAMAZLAR "

---Deryanin bu hali Alperide duygulandirmis sanki bir daha birbirlerini göremeyeceklermis gibi bir
atmosfer olusmustu...

Alper:
---Ayrilacagimizi kim söyledi...ben sana hep yazarim telefonlasiriz...üstelik dünyanin sonu degilki,
insanlar her sene yeni bir umudla sinavlara giriyorlar...kimisi ikinci seferinde kimisi ücüncü
seferinde kazaniyor...bunu kendin icin bir basarisizlik olarak kabul etme, cünkü böyle yapmakla hem
kendine hemde bana aci veriyor haksizlik ediyorsun...simdi sil gözyaslarini, ben her zaman icin
icinde olacam, sende benim icimdesin ve hep orda olacaksin...

---Alper in bu sözleri deryayi bir nebze olsun rahatlatmis, o ilk soku üzerinden atmisti...

Derya:
---Haklisin Alper! seneye kadar bekler dahada hazirlanmis bir sekilde sinava girerim...ama beni en
cok düsündüren anne ve babamin benden beklentileri...onlarda cok üzülecek, binbir zorlukla okuttular
beni.. tüm emekler bosa gitti sanacaklar...

Alper:
---Sana yardimci olacaklarinda eminim...sana her konuda güvendiler, sende onlari hic
sasirtmadin..anlayacaklardir seni...

---Alper ve derya böyle bir süre konustular...zamanin nasil gectigini fark edemeyen genc asiklar
sohbete dalmis vakit epeyce ilerlemisti...daha sonra ikiside vedalasip ayri, ayri yönlerde
ilerleyerek evlerinin yolunu tuttular...yolda eve dogru tek basina ilerleyen derya gizliden,
sessizce tekrar gözyaslarina hakim olamamis ve aglamaya baslamisti...Ya alperi kaybedersem ne
olacak...bu yükü nasil kaldiracam" diye kendi kendine konusmaya baslamis icinde hesaplar yapmaya
baslamisti...alperin de kafasini mesgul eden, derya dan nasil ayrilacagiydi...ama hayalindeki
unüversiteyi kazanmis, hem kendine hemde derya ya iyi bir gelecek hazirlamak icin gidip
okumaliydi...

---Eve varan derya, kendisini evde merakla bekleyen ev sakinlerina durumu anltmis evi adeta bir
matem havasi bürümüstü...daha sonra annesi ve babasi onun bu üzüntülü haline dayanamayip onu teselli
etmeye baslamis, "seneye tekrar girersin kizim hic üzülme dünyanin sonu degil ya" gibi sözlerle
derya ya destek cikmislardi...bu durum deryayi birada olsa rahatlatmis sirtindan büyük bir yük
kalkmis gibi hafifletmisti...

---Diger yandan Alperin evinde ise sevinc vardi...ogullari sinavi kazanmis onunla gurur
duyuyorlardi...her anne baba oglunun bir uni ye yerlesip okumasini arzu ederdi...iste bu anne ve
babaya bu duyguyu yasatan alper onlara dünyalari vermisti...

---Gel zaman git zaman derken kayit zamani gelmis alper de her ögrenci gibi istanbula kazandigi uni
ye giderek kayit islemlerini yapmisti...yakinda egitim basliyordu...

---Ayrilik günü gelip catmisti...artik istanbul gibi koca bir sehire umuda yolculuk
baslamisti...Alper yola cikacagi günün arefesinde Derya ile son kez bulusmus
vedalasmisti...Bibirlerini ne kadar cok sevdiklerini ve ölüme kadar birbirlerini bekleyeceklerine
dair söz vermislerdi...ayrilik cok zor gelmisti...bu ayriligin ilk olmasi onlari daha cok zorlamis
sanki birbirlerini bir daha göremeyeceklermis gibi hislere kapilmislardi..."belkide abartiyoruz
biraz" demislerdi...ama nafile...

---Alper herkeslen vedalastiktan sonra otobüse binmis bir süre yaslanan gözlerine mani
olamamisti...hele hele Derya nin uzaktan kimsenin göremeyecegi birnoktada, otobüsün garajinin
cikisinda ona el sallayip ugurlamasi icini daha cok parcalamisti...adeta cocuklar gibi
agliyordu...sehirden tamamen ciktiktan sonra kendini biraz toparlamis ve artik istanbula konsantre
olmasi gerektigini düsünüyordu...cünkü umud orasiydi..Sadece onun icin degil Ailesi ve Derya icinde
bir umuddu orasi...kendi icin, ailesi icin , derya icin okumaliydi...

---uzun bir otobüs yolculugunda sonra istanbula varan Alper daha önceden belirlenen ögrenci yurduna
yerlestirilmis ve en kisa zamanda ünuversite hayati baslamisti...derslerine haril, haril calisiyor
elinden geldigi kadar fazla arkadas edinmemeye calisiyordu...uni de türlü, türlü gruplasmalar vardi,
hergün kavga , patirdi gürültü vardi...ilk 6 ay her ne kadarda bu gruplardan birine üye olmamaya
calissada arada kalmanin pekte iyi bir fikir olmadigi kanaatine varmisti...yanliz kalip hedef
olmamak icin mecburen bir gruba katilmak zorunda kaldi...onun amaci her gününü kazasiz, belasiz
gecirmek ve okumakti...

---Diger tarafta derya da dershaneye gitmeye baslamis Alper le s!k S1k haberlesiyor kontaklarini
kesmiyorlardi...ilk 6 ay gayet iyi gecmisti...taki deryanin babasinin vefatina kadar...Deryanin
babasi daha önceden beri kendisinde var olan bir hastaliga yenik düsmüs hayata gözlerini
yummustu...ardinda dul bir kadin ve dört yetim birakan baba gözyaslari icinde son ikametgahi olan
topraga verilmisti...Evin diregi kirilmisti...Ortada kalan 4 cocuk ve dul bir kadin...derya
kardeslerinin en büyügü idi..henuz 18 yasinda olan derya daha simdiden babasizliga alismasi
gerekmisti...Babaninölümü ile maddi yönden sikintiya giren aile bazi yerlerde kisitlamaya gitmek
zorunda kalmisti...Derya büyük bir fedakarlik göstererek dershaneden ayrilmis bir konfeksiyon
atölyesinde calismaya baslamis geceleride arda kalan vaktinde ders calismaya baslamisti...hersey cok
zordu artik...bir tarafatn henuz okula giden üc kücük kardes, diger taraftan annesi...Derya; annesi
ile beraber calisarak evin gecimini saglamaya calisiyorlardi...

---Ama gün geldi...Esinin ölümü nedeni ile kendini bir türlü toparlamayan annesi hastalanip yataga
düsünce evin tüm yükü deryanin sirtina binmisti...artik universite hayalleride suya düsmüstü...hem
kazansa bile kim onu okutacakti, hangi para ile??? ya kardeslerine kim bakacakti...Derya genc yasat
sirtina yüklenen bu agir sorumlulugun bilinci ile dersleri birakmis varsa yoksa evin gecimine
adamisti kendisini...annesi onun böyle gün gectikce eriyip gitmesini hazmedemiyor gün gectikce oda
onunla eriyordu sanki...

Anne:
---Ah kizim sana cok haksizlik ettik, evin tüm yükü senin sirtinda, bende calisamiyorum senin bu
durumuna cok üzülüyorum....gözleri yaslarla dolan annesine gülümseyere bakan ve bir yandanda elleri
ile annesinin gözyaslarini silmeye calisan derya,

Derya:
---Ben halimden cok memnunum anne! benim icin üzülme Allah büyük, gün dogmadan neler dogarmis...sen
s1kma o tatli canini...ben herseyin üstesinden gelirim evvelallah...

---Bu arada Derya nin babasini kaybettigini ögrenen Alper memlekete gelmis ve deryaya sarilip
saatlerce aglamislardi...Derya nin cökmüs ve hayattan bikmis ve bitkin bir halde gören alper daha
cok yikilmis ne yapacagini bilemez hale gelmisti...elinden de birsey gelmiyordu zaten...Derya dan
tek istedigi onu beklemesiydi...mezun olup evlenecekleri günün hayalini kurmaya calisarak bir nebze
olsa rahatlamaya calismislardi...alper tekrar istanbula dönmüs ve kaldigi yerden okumaya devam
etmisti...Deryaninda hayatinda herhangi bir degisiklik yoktu....taki Derya ya evlilik icin bir talip
cikana dek...

---Evet genc, alimli ve güzel bir kiz olan Derya nin taliplerinin cikmasi gayet normaldi...Güzel
kizdi derya. icinin güzelligi ve safligi adeta yüzüne yansimisti...lakin onun kalbinde Alper den
baskasina yer yoktu...Alperi cani gibi sever onu her türlü kötülükten sakinir her gece yatmadan önce
onun icin ve kendisi icin gizli, gizli Rabbine dua eder yakarirdi...

---Derya ya talip olan kisi yas itibari ile deryadan 12 yas buyuktü...is güc sahibi ve aile olarak
gayet varlikli bir konuma sahiptiler...Derya yi calistigi konfeksiyonun atölyesinde görmüs cok
begenmisti...hatta bir keresinde caddede deryanin karsisina dikilmis ve ona karsi ilgisinin oldugunu
dile getirmisti...Derya nin ilk tepkisi cok siddetli olmus ve onun bir daha kendisini rahatsiz
etmemesini istemisti...Hadise böyle olunca genc adam annesini ve akrabalarini deryan in annesi ile
konusmasi icin ikna etmis ve devreye sokmustu...Deryan in Alperi sevdiginden habersiz olan anne,
taliplere biraz düsünelim demisti...Aksam eve gelen Derya yi yanina cagiran anne,

Anne:
---Gel kizim sana anlatacaklarim var!

Derya:
---Hayirdir anne!

Anne:
---Bugün seni resmen benden istemeye geldiler...taliplerin var yani yavrum...

Derya:
---Peki ya sen ne dedin anne???

Anne:
---Kiziminda fikrini almadan kesin birsey diyemeyecegimi söyledim tabii...

Derya:
---Ben evlenmek istemiyorum anne! üstelik bu durumda seni ve kardeslerimi yanliz hic ama hic
birakamam...Bir daha gelirlerse aynen bunlari söylersin...

Anne:
---Peki kizim nasil istersen!... diyen anne kizinin kismetine engel olduklarini düsünmüs ve icin,
icin kahrolmustu...ama onu istemedigi birinede vermekte dogru olmazdi elbet...aradan gecen bir kac
günden sonra tekrar gelen görücüler, gereken cevabi almis ve gerisin geriye gitmislerdi...Kizin
kendisini istemedigini ve evlenmek gibi bir niyetinin olmadigini ögrenen genc adam cok kizmisti..ne
olursa olsun o kizi almaliydi...annesine ve babasina adeta baski yapar hale gelmisti...onun bu
israrciligi karsisinda dayanamayan ailesi s1k , s1k deryalara gidip gelmeye ve bir yolunu bulup
onlari ikna etmeye baslamislardi...

---kuru, kuru ikna cabalarinin basarisiz oldugunu gören aile, bu seferlik paranin gücüne ve bas
döndürücü etkisine basvurmuslardi...her gidislerinde paketler dolusu hediyeler, cocuklara
oyuncaklar, elbiseler...hatta derya evlenmeye kabul ederse cocuklarin egitiminide üstleneceklerini
ayrica hasta anne nin tedavisi icin maddi ne gerekiyorsa ne yapilacagini teminatini vermislerdi...

---Görücülerin gidis gelislerinden rahatsiz olan derya, annesine bir daha gelmemelerini hep rica
etmisti...lakin annesinin ve kardeslerinin bu sefil yasantisida onu düsündürmüyor degildi...kendisi
ne zamana kadar onlara bakabilirdiki, üstelik kazanci 3 cocugu okutmaya yeterdi nede hasta annesine
bakmaya yeterdi...annesinin hastaligi her gecen gün daha kötüye gidiyor, saglik sigortasi olmadigi
icin tedavi masraflarini karsilamaktan cok uzaklardi....

---ilk baslarda bu duruma hep hayir diyen Derya, bir nevi bunalima girmis ve artik kendisi icin
degil, artik baskalari icin yasamak zorunda olan kurbanlik bir koyun oldugunun farkina
varmisti...herseyi bir kenara birakip o adamla evlenmekten baska caresi olmadigina inanmisti... ya
sevdigi aski Alper ne olacakti...Alper onun ilk ve tek askiydi. belki bedenine sahip olabileceklerdi
ama ruhuna , kalbine asla!! o dünya ona aitti ve ona özeldi...günlerce agladi derya, gözyaslari
dinmedi. o kadar agladiki gözlerinde yaralar cikmaya basladi...anne deryanin bu halini gördükce daha
cok kahroldu...kizini evlenmesi icin hic bir zaman zorlamayan anne onu kendi haline birakmis caresiz
Allahin onlari düze cikaracagi günleri umud etmisti...

---Derya bir gün annesinin karsisina gecip konusmaya basladi...

Derya:
---Karar verdim anne! o adamla evlenmek istiyorum...cok düsündüm belkide bizim icin en hayirlisi
bu...banada bakarlar sizlerede, kimsemiz yok en azindan bir sahibimiz olur...kizinin bu sözlerine
inanamayan anne onun kendisini kendileri icin feda ettigini anlamisti...

Anne:
---Hayir kizim buna müsade edemem! biliyorum bizim icin yapiyorsun...yapma ne olur!

Derya:
---Kararim kesindir anne cagir onlari ve gereken ne varsa aranizda anlasip halledin...o gün anne ne
yapti ise Derya yi bu kararindan vazgeciremedi...Derya o günden sonra ruhsuz bir robot haline
gelmisti...dünyadan kopmus bir vaziyette kendini adeta kurban etmisti...Diger taraftan olanlardan
hic haberi olmayan ve gelecekte Deryasina ayrilmamacasina kavusacaklari günleri hayal edip bu
günlerin gelecegi anlari düsünerek hayattan destek alan alper okulunu tüm hiziyla okumaya devam
ediyordu...

(Devami var)