dinle
gel yaklaş biraz..yere çömel..kulağını yere,çimlere yapıştır..yok mu yaşadığın yerde hiç yeşil bir yer..hiç mi ? heryer mi beton ? vardır elbet seninde bir köyün,bir memleketin..yeşildir belki oralar..hadi artık! yaklaştırmadın mı hala kulağını ?! sessiz ol biraz,tut nefesini..duymaya çalış yeri..dinle....irkildin,korkma duyduğun Doğa Ana değil..ama tanıdık bir yerden di mi ?! sanki kafanı birinin göğsüne yasladığında duyduğun o sese benziyor ha ? hani sana huzur veren,içini ferahlatan kalp atışlarına..hani o atışları dinleyerek uykuya dalardın..işte duyduğun ses, o ses..
hani o yüzden seslendim sana..tekrar tekrar dinlemek istersen bu sesi,aynı yerdeyim ben hep..bastığın toprağın altında...