---egzozsuz günlük-5---
bir öğle vaktini hızla adımlıyor,zamanı bahar renginde cereyan eden bir nisan günü.
bir nisan günü DÜNYA ÇOCUKLAR GÜNÜ,23 nisanı kutluyor yüreğimde.
yüreğimde pırıl pırıl çocuklar dalgalanıyor şimdi.
şimdi çocukluğu,çocukluğumu özlüyorum buram buram.buram buram çocuklar,çocuk arkadaşlarım geliyor aklıma.birlikte çamura saplandığım,birlikte nice düş kurduğum kan kardeşim HAMZA düşüyor sağ omzuma sol yanı.birbirimizi kıyasıya dövdüğümüz benden çok yaş büyük,köyümüzün deli ÇOCUĞU RAMO küfrediyor sanki şimdi.şimdi kimler gelmiyor ki gözlerimin aynasına.şimdi kimler eşlik etmiyor ki yedi yaşıma.
şimdi her yanım sevinçle dolu.şimdi karışmak gerek doğaya çocuksu duygularımla.duygularımla ÇOCUK BAYRAMINA çiçek yağmak gerek şimdi.
şimdi yerimde zıplaya zıplaya oynamak gerek.şimdi el ele verip,çocuklarla eğlenmek,doyasıya kendimden geçmek gerek.
Şimdi
ne yaşta
hangi başta olursa olayım
çocuk olmam
çocuk kalmam lazım.
ADAR
23 NİSAN 2009,
çocuk bayramımı KUTLARKEN.
YORUMLAR
Çocuk kalabilmek, çocuk olabilmek, kırgınlıkları unutabilmek... Herşeye karşın insanı, doğayı sevmeyi unutmamak, dört elle, yüreğinin bütün sıcaklığıyla, umutla sarılabilmek yaşama bir çocuk duyarlılığıyla... Çocuklardan öğrenebileceğimiz, öğrenmemiz gereken o kadar çok güzellikler, insani değerler var ki...
Bu duyguları yaşattığınız için teşekkür ederim.
Saygı ve sevgilerimle.
Erdoğan Bakar