BOYACI ÇOCUKLAR

• 23 Nisan 2009 Perşembe 00:32:15

Küçüksünüz küçücüksünüz daha, minik ellerinizde nede heybetli duruyor o boya fırçaları, sanki sizin hazineniz sımsıkı tuttuğunuz sandıklar öyle ya ekmek tekneniz sizin…

Yer yer siyah boya izleri masum yüzlerinizde, ben buradayım ben de varım çocuğum daha diye haykıran kocaman ışıl ışıl bakan inadına umut taşan gözleriniz...

Kimler muhtaç sizin küçücük ellerinizle kazanacağınız paraya, benim aklım yetmiyor bütün bunlara…

Biliyorum ki! Çoğunuz okula gitmiyorsunuz birçoğunuz da bu ülkede kimliksizsiniz, yaşıyorsunuz nefes alıyorsunuz ama yok gözüküyorsunuz çıkartmazlar tabiî ki kayıtlarınız girildi mi okula alacaklar sizi, ellerinizden para bekleyenlerin işine gelmez sizin okula gitmeniz …

Sıra sıra dizildiğiniz kaldırımlarda okullu çocuklar geçiyor sırtında çantaları
bazılarının ellerinden tutmuş ana, baba veya ablaları, görüyorum ışık ışık
imrenerek bakıyor o güzel gözler kim bilir o gözlerin içinden ne hayaller geçer…

Alıp sizi bağrıma basmak okşayıp sevmek isterdim, ama bilirim ki yetmez.
Sevginin yanı sıra sizin ihtiyacınız olan şey bir okul, okulda parlayan bir güneş asılı onun masmavi bakışlarının önünde size bir öğretmen gerek…

Ben her gördüğümde kaçıyorum sizden, gözlerimin gözlerinize değmesini istemiyorum utanıyorlar, ayaklarım yaklaşamıyor size kaçıyor ha bire, sizi görünce yüreğim kıvrılıp bükülüyor omuzlarım aşağıya düşüyor insanım ama insanlığımdan utanıyorum elimi uzatıp hiç birinize yardımcı olamıyorum ...