HAYATIMDAN KARELER 11

• 20 Nisan 2009 Pazartesi 13:49:11

O yaz Hamit’e olan duygularımı annem anladı..Öyle hareketlerim olmuş ki annem bile benim duygularımı anlamış..Anlar anlamaz aldı beni karşısına..
-‘’Bak kızım bu arkadaşlığında nereye vardın bilmiyorum ama ben onay vermiyorum..’’dedi..
Çok şaşırmıştım..Hemen
-‘’neden’’..demişim..
Annem başladı anlatmaya..
-‘’Bak kızım Hamit kendisi çok iyi bir genç..Ama ailesi bambaşka insanlardır..Babası (Hüseyin amcan)babanla ayrılmamda birinciyi oynadı..Babanı kışkırtan kişilerin arasında birincidir..Beni kötü kadın muamelesi yaptırdılar..Baban seni hastanelerde dolaştırmış benim çocuğum mu diye..benim haberim olmadı..Hepsi o adamın yüzünden..Ben o adamın yüzüne bile bakmam ama kızıyla beraber okuduğunuz için sesimi çıkarmıyorum..Başına bir şey gelirse Gülay belki yardımcı olur diye’’dedi..
-‘’Gülay’ın bana hiçbir faydası olmaz anne..o sadece benim köylüm..Sınıf arkadaşım..O kız gururlu benim anlaşa bileceğim birisi değil..Hamit babasından ayrı büyümüş..Onunla da yaşamıyor..Niye babasının yaptıklarını oğluna ödetiyorsun ’’dedim..
-‘’Annesi tarafı da çok cadıdır..Hele anneannesi ..Geçimsiz insandır..Seni asla idare etmezler..
Sen onlarla asla anlaşamazsın..’’dedi..
-‘’Ben Hamit’i seviyorum..Ailesiyle değil Hamit ile geçineceğim’’dedim..
-‘’Ailesini göz ardı edemezsin ve Hamit okumamış bir insan nasıl anlaşacaksın’’dedi
Benim okuma yazma bilmeyen annem benimle ne kadar güzel konuşmuştu..Anlattıklarını dinledikçe içime şüphe düşüyordu ama sevgim çok büyüktü..Hamit’in o güne kadar okumamış olduğunu bilmiyordum..Okumuş insanlar gibi bir hali vardı..Her haliyle dört dörtlüktü..Annemin dediklerini gece gündüz düşündüm..Ama Hamit’i hiç kıyamadım..
Annem sürekli vazgeçirmek için uğraştı ama ben de inadına mücadele verdim..
Artık Hamit i sevdiğimi az çok köylüler de öğrenmişti..Hamit ailesine söylemiş onlar birilerine anlatmış..Gülay ailesine söylemiş..Derken herkes öğrenmiş oldu..Gülay’ın Memduh abisi bunu duyunca bir gün önüme geçti..Bu ilişkinin hikayesini öğrenmek istedi..Ben de Hamit’i çok sevdiğim ve doğru olduğunu söyledim..Çok bozuldu..
-‘’Abim ama niye onu tercih ettin..Okumamış bir insan sana ne verebilir..Çok güzel kızsın saçının teline kurban olacak bir sürü kişi vardır eminim’’ dedi..
-‘’Ben onu seviyorum o kadar’’dedim..
Başka da bir şey demeden gitti..Annemin bizim köyden ailesini ve kendini sevdiği okuyan bir genç vardı..Eğitim enstitüsünde okuyordu..Ona da hayır dedim..Hatta komşu köyden veteriner birisi istedi..Ona da hayır dedim..
Annem hayır dememe çok bozuldu..
-‘’Hamit’in işi yok,evi yok ve…………’’dedi..hemen sözünü kestim ..
-‘’Anne ben Hamit’i seviyorum başka bir şey istemiyorum..Eğer ben hayatımdan şikayet edersem sen o zaman konuş lütfen’’dedim..
Annem daha bir şey diyemedi..Babama haber göndermiş..
Yine okullar açılacaktı..Son seneme giriyordum artık..Babamın yanına gidemediğim için babamla bu konuda konuşamadık..Yine Eskişehir’in yolu gözüktü..O kış siyaset aldı başını gitti..79-80 dönemiydi..Her gün bir genç şehit oluyordu..Tarafını göstermen gerekiyordu..
Üzerimizde baskı üzerine baskı..Gecemiz gündüzümüz belirsizdi..Ne yaparsak yapalım karşımızdaki insanı ikna edemiyorduk..Eğer yanlarında olmazsan hemen karşı tarafa yakıştırıyorlardı..Okuldaki müdürler-öğretmenler değişmişti..Herkes kendi yandaşlarını iyi yerlere getiriyordu…ders bile çalışamıyorduk..Seminerler düzenleniyordu..Marks-Mao-Stalin’in sosyalizm hakkındaki fikirlerini ezberliyor başka bir gün sınav ediliyorduk..Çok düşündüm kendi kendime niye bize Rusya’nın başkanlarının fikirlerini benimsetiyorlar diye..
Biz Türk milleti değil miydik..?Gönlüme memleket aşkı düşmüştü..Bizim bayrağımızın ve
Ulu önderimiz Atatürk ün bize bıraktıkları neyimize yetmiyordu..Bir daha hiçbir seminerlerine katılmadım..Beni de hemen milliyetçilerin yanına yakıştırdılar..Ben de o bayrağı o gün teslim aldım ve hala taşıyorum..Vatanımı-bayrağımı çok seviyorum..Doğusuyla batısıyla bir bütün olduğumuzu ve bizi kimselerin bölmeyeceğini biliyorum..Türkün Türk’ten başka dostu olamayacağının farkındayım..Türk milliyetçisi olmaktan gurur duyuyorum..Doğru bildiklerimi hep savunmuşumdur..
Neyse o yıl çok karışık bir yıldı..Her gün kavga dövüş derken bir gün Hamit’in mektubu geldi.Aralığın 24 de Eskişehir deyim yazıyordu..O kadar çok sevindim ki..O gün gelsin diye dört gözle bekledim..Ve geldi..Bizimle görüşmesi için Soyadımız tutması gerekiyordu..Gülay’ın abisi olduğu için zor olmadı görüşmemiz..Pansiyon müdüründen cumartesi olduğu için gün boyu izin aldık..Gülay Hamit ve ben üç kişi yemek yedik..Eskişehir’i gezdik..Akşam da otobüse bindirdik..geriye döndü..Ama o kadar olayın arasında yanımıza gelmesi çok iyi oldu..Sanki sahiplenmiş gibi hissettik kendimizi..Okulda olaylar çok olduğu için korkuyorduk..Artık bizi milliyetçiler cephesinde gördükleri için aralarına almıyorlardı..165 kişilik pansiyonda 20 kişiydik..20 kişiyi odalara birer veya ikişer kişi dağıttılar..azınlıkta olduğumuz için sesimiz çıkmazdı..Ama her gün itilip kakılıyorduk..
Okulda olaylar her gün çoğalıyordu..Bizi kendi taraflarına bildirmişler ki çarşıya çıktığımızda takip ediliyorduk..Neyse ki sömestre geldi..Doğru babama gittim..Babama okuldaki olayları anlattım..Babamda rahmetli Adnan menderesin hayranıydı..Her zaman Adnan menderesin Türkiye için yaptıklarını anlatırdı..Köyümüze ilk defa iş makineleri onun döneminde gelmiş..
Babam okul bitinceye kadar karışma diye beni uyardı..ve sonra Hamit e geldi konuşma..
Açtı ağzını yumdu gözünü..
-‘’Bu kişiyle olan arkadaşlığını ben onaylamam..Asla olmaz..Ama sen ısrar edersen ben ne düğününe gelirim ne de herhangi bir geçimsizliğinde sana sahip çıkarım..Yani kararını ona göre ver’’dedi..
Bu hiç iyi olmamıştı..Can evimden vuruldum..Ağır geldi sonradan bulduğum babamın sözleri..Belki Hüseyin amcaya kızgındı bilmiyorum..Yalnız Hamit i hiç kötülemiyor bilakis dürüst bir gençtir diyordu..Meğer babam akrabalarından birisinin oğluyla evlendirecekmiş beni..
-‘’O gencin Muğla da üç katlı evi var,işi var falan’’dedi..
Ben ise babamın söyledikleri karşısında şaşkındım.. Ama yüreğim bir başkası için çarpıyordu..Seviyordum..Ciciannem babamdan sonra aldı beni karşısına..
-‘’Kızım sen babanın dediklerini dinle ama kalbinin sesini dinle..Mutlu olacaksan yap..Değilse yapma..’’dedi..
Babamın vereceği gencin evli bir kadınla ilişkisini duymuştum..cicianneme söyledim..
-‘’Doğrudur bilmiyorum sen bilirsin kızım.sen güzel kızsın bir kulaç saçlı,fidan gibisin ..Senin için kim bilir kimlerin kalbi çarpıyor yavrum’’dedi..
İlk Eskişehir e gittiğimde bit olur diye kesmişlerdi güzel saçlarımı..son sene diye karışmadılar ve saçlarım yine uzamıştı..Bir omuzdan bir omuza yayılırdı..Neyse ki sömestre bayağı yoğun tempolu geçti..Köye anneme döndüm..Bir hafta annemle kaldım..Bir hafta boyunca annemle dolu,dolu yaşadım..Hamit i bir kez görmüştüm..Ama yeterince konuşamadık..Yine döndüm Eskişehir e..Derslerime dikkat ettim..son senemi bir şekilde bitirmem gerekiyordu..Siyasi yönden yine dolu,dolu geçiyordu..Arkadaşlarımızı her odaya paylaştırdıkları için sadece etüt arası görüşüyorduk..Bir akşam bir gürültü oldu..hemen koşuştuk..Bizim arkadaşlardan birisini almışlar bir sürü kişi altına kızcağızı dövüyorlar..Müziği de son ses açmışlar ki kimse sesi duymasın diye..Hep birlikte yumruk yumruğa girdik..Dayakta yedik biz de vurduk tabi..Pansiyondaki nöbetçi abla emniyeti aramış bizi aldılar emniyete…Hepimizi copladılar..Elime vurulan her copun acısı hala aklımda..Yanan ellerimi duvar bile soğutamadı..Sosyalizm derken ne hale düşmüştük..Bizi sosyalizme katılmadı diye neler yapmışlardı..Kısa kesiyorum aslında..Anlatmak la bitmez..Yine bir gün arkamızdan silahlı gençler yakaladı bizi yolda..Tehdit ettiler..O günler gitti bir daha gelmesin..Kendi içlerinden bir kız yaptıklarını normal karşılamadığı için ellerinde pankartlarla fotoğraflarını çekmiş ve pansiyon müdürüne vermişti..10 kişi son dönem okuldan uzaklaştırılmıştı..Hep milliyetçileri ayrımcılık yapıyor diye kötülerler ama kendileri sütten çıkmış ak kaşık değildirler..
Her gün olaylı geçerken yıl sonu geldi..Nihayetinde okullu yıllar bitecekti..önümüzde sadece üniversite sınavları kaldı..Mezun olduk..İyi dereceyle bitirdim okulu..Acısıyla tatlısıyla 6 yılı bırakmıştım Eskişehir de…Çok güzel günlerimizin geçtiği gibi acı günlerimiz de oldu..Çocukluktan beri beraber büyüdüğümüz kardeşlerimizden-arkadaşlarımızdan ayrılmak çok zordu..Ağlaya ağlaya ayrıldık..Her ne kadar son zamanlarımız iyi geçmese de…
Artık Eskişehir macerası burada bitmişti..
SIDIKA EMEK