NOKTA-İ EFKAR



Uzundur bu nehrin yolu. Rotası belli değildir dağ ve toprak ne tarafa derse artık. Ama bir sonu da vardır elbet. İçinde neleri taşırda kimse bilmez. Derinlerinde neleri vardır da herkes farkına varamaz. Üstelik bazı kendini bilmezler balık vardır balık der geçerler. Nehir alınır içlenir ama çok fazla da umursamaz içine girmeden yorum yapanları ve akar gider yapılanları, yorumları bir nebze olsun takmadan
çünkü onu bekleyen bir yer, bir son vardır. İçerde, taa derinde neler olurda hiç belli etmez çünkü o nehirdir güçlü ve engindir. Güçlüdür velakin büyük kayaları taşıması sürüklemesi de o kadar kolay değildir. Küçük taşları istediği yöne savurur amma büyükler o kadar kolay değildir hani... İnatçıdır böyle olunca da kayaları da sürüklemeye kalkar. Başarır da ama kayalar ciğerini kanata kanata yol alır.
Toprağını yosunlarını kaybeder içten içe ağlar ama o bunu yine de belli etmez çünkü o nehirdir.Ağlayamaz,kırılamaz,zayıf olamaz.O bunları düşünür daha çok ağlar.... Ona kimse ket vuramamaktadır. Hİç kimse onu durduramaz. Ama bir sonu da vardır elbet. Nehir sona yaklaştıkça üzülür ama geride kalan kimseyi incitmemenin hazzıyla yol alır. Onun adı Asidir hiçbir suçu günahı da yoktur aslında.
Bütün nehirler aşağı akarken o yukarı akar diye ona asi derler. Ve en sona geldiğinde başını eğer yumar gözlerini onca ömrüne ve toprağa girer ama bilir ki geçti her yerde iz bıraktı kimse onu unutamaz…. Ama yine de o toprağa girmiştir her şeye veda etmiştir. Umurunda da değildir artık....


RAMAZAN DEMİRCİ