Sıcaktı Ve Yağmur Yağıyordu

• 18 Nisan 2009 Cumartesi 19:49:27

Hava sıcaktı ve hafiften yağmur yağıyordu. Havanın ılık olduğu o güzel bahar günlerinden biriydi. Mevsimlerden bahar oluşunda ve üstelik yağmurun yağışında hep bir romantik taraf aranır gençlikte, yine böyle bir aranışın olduğu günlerdendi. Ilık tanelerin tene dokunurken hafifçe okşamasından mıdır bu romantizm, yoksa doğada beklenen değişimin işareti olduğundan mıdır, bunlar değişebilir. Değişmeyen doğadaki dengenin güzelliğindedir, değiştiği sanılsa da aslında hep devam ettiğidir. Sona erdiği zaman da gelecektir elbette, bu dünyadaki güzellikler katlanarak cennette devam edecektir. Önemli olan onlarla birlikte aynı atmosferde devam etmektir hissetmeye, farklı boyutlarda da olsa…

Dünyadaki güzellikleri hissetmekten söz etmek isteyince boyutları daha da genişleyebilir, farklı mecralara kadar ulaşır. Çünkü bunlar sonsuzdur, tarif etmeye sayfalar yetmez. Hissetmek de böyle bir özellik taşımaktadır mutlaka, anlatılamayanların derinliklerimizde duyulması, aynı şekilde varlığımızın kainat içindeki yerinin doğru olarak bilinebilmesi. Böyle olunca, kendi varlığımızın özü doğru olarak fark edilince doğaya bakışımız da aynı şekilde olur. Oradaki güzellikler ve bunların ezeldeki hali, ebediyete yolculuğu da anlaşılabilir. Geldiğimiz yerle ufkumuzun belirlenmesidir bu başka bir ifadeyle. Bilinçli olarak bakıldığında sevinçlerimizi ve mutluluğumuzu da doğru olarak fark edebiliriz. Ebediyete olan yolculuğumuzun mahiyetini görmek ve anlamak da benzer bir şans olarak çıkar karşımıza. Bunu hissedebilmek ise başka bir avantajdır, zaten kulluk bilinciyle bakıldığında Rabbimize şükrümüzün nedenidir bütün bunlar.

Hayata böyle bir pencereden bakıldığında güneşin altında süren hayatların tümü başka bir güzellik olarak çıkar karşımıza. Baharı fark eden karıncaların kış uykusundan uyanıp doğaya yayılmasıyla başlar, göçmen kuşların yurdumuza dönmesiyle devam eder. Papatyalarla etrafını süsleyen çimenlerin manzarası hiçbir el örmesi halıda bulunamaz, yahut özenle yapılmış bir tabloda. Bu bütünlük içinde düzeni bozan sadece insanlardır. Bizlerdeki hırs, hayat garantisi, gelecek endişesi… Bu örnekler çoğaltılabilir ama sadece güzelliklerle dolu satırlarla yetinmek gerekir bahar gelirken. Ötekileri anlatmak için başka fırsatlar da var, onlarla oyalanmak gerekir yola çıkarken.