KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1303 Okunma
- 9 Yorum
- 0 Beğeni
Korkuyorum ve İtiraf ediyorum...
Korkuyorum ve İtiraf ediyorum...
Evet korkuyorum ve itiraf ediyorum… Bu bir itiraf yazısıdır. Korkuyorum. Hemde çok…
Yeniden sevmekten. Yeniden kapanan, yaraları açmaktan. Yeniden kanatmaktan korkuyorum yüreğimi ve yüreği…
Korkuyorum acı vermekten. Kaybetmekten. Sevdaya tutulmakdan ve sevdiğim insanı kaybetmekten korkuyorum.
Bundandır kaçışlarım. Nerde bir sevda var orda ben var olsam da, sevdayı hissettiğimde yok olurum ortadan. Bir yarım hep eksik kalır dedi bir yürek. Benimde bir yarım hep eksiktir. Eksik yanım aslında korkumdandır. Bir yarım yürek yarım beden taşıyorum yıllarca. Diğer yarımı kaybetmeye meyilliyim. En çok da acı vermekten korkuyorum. Alıştı bu yürek acılara ama ya o yürek…
Alışacak mı benim acılarıma. Alışacak mı verdiğim acının ızdırabına. Buna hakkım var mı? Tabiî kide yok. Korkunun ecele faydası yok derler. Doğrudur yok. Ama açığa çıkmasa bu yürek acıda açığa çıkmayacak. Tek korkum; olarak onu kaybetmek olacak. Kaybetmemek için elimden geleni yapsam da biliyorum ki sevda elle tutulmuyor. Kaybetmeye hazır başlamak kaybetmenin kendisidir. Kaybetmenin acısı her daim yüreğimde kanar. Ve ben kaleme sarılırım. Yazarım çizerim. Sonuç acı hüsran ve yok oluş.
Ben neden korkuyorum aslında o da meçhul…
Sanırım ben hem sevmekten hem sevilmekten korkuyorum.
Korkumu bir gün gelir yenersem, o zaman yazmayı bırakırım. Kalemim beni bırakır gider. Kanayan bir yürek olmayınca yazılacak kelimeler olmaz. Ki ben korkmak dan da korkuyorum…
Korkuyorum ve itiraf ediyorum …
Yaralı Yurek
15.04.2009 02:18
YORUMLAR
insanı insan yapan cekilen acı ,korkma anı yaşa derim ..
saygılar degerli şair
ahh şairim o kadar güzel noktaya dokunmuşsunuz ki. inanın ne diyeceğimi bilemedim. sevmek gerçektwen güzel bir duygudur. ama korkmak da bir o kadar anlam buluyor. ama sevmenin yanında korku her daim olduğundan . sevginin güzelliğini kaybetmemize neden olabiliyor. ve ben bu yüzdendir ki hem sevmeyi istiyorum ve korkumu da yenmek istiyorum...
ve böyle güzel dostlarımın beni bu kadar güzel yorumlarla korkumu yenmeme yardım etmesi onur verici...
değişim; istediğinde başlar...ve biz hatalarımızla büyüyoruz değil mi...öğrendiklerimizi uyguladığımızda gerçekten anlam buluyoruz...
şimdi bir dost tavsiyesi olarak şunları demek isterim,istersen kabul edersin...
alışkanlıkların değişmesi zordur fakat korku bir duygudur,bunu alışkanlık haline getirirsen işin zorlaşır...
sevmek ve kaybetmek herkesin korkusudur ama şair değil midir ki,hepimiz inadına severiz...
belli ki bir yanın sevmek ister bir yanın korkar fakat ben sevginin sonu bitse de güzel çok güzel bir duygu olduğuna inanırım.ne zaman hazır olursan ozaman sev ki gönlün senden önce sevmezse:)ve bil ki;bunları herkes yaşıyor.sevmek bir mücadele süreecidir işte böyle zamanlarda.korkularını mı mutlu ecedeksin kendini mi?
en doğru kararı sen vereceksin ve doğru bir karar alacağına eminim...
ve hiç yaşamamayı mı tercih edersin,
yaşayıp anmayı mı...geçmişin boşluk olmasın.sağlam adımlar olmasa da her adımın ,izin kalsın...
kendini hazır hissetmen için bu konu üzerinde düşün emi...kaçma düşüncelerinden...
sevgimle şair...
belisss tarafından 4/25/2009 12:42:30 PM zamanında düzenlenmiştir.
aşkta eşitlik yoktur bir taraf ezen diyer tarafsa ezilendir,
aşık olunan ego yüklüdüe aşık olansa hırpalanma adayıdır, ateş böcekleri ve benzeri kanatlıların öleceyini bile,bile ışığa uçmasıdır..bazen öleyizde kendi enkazımızın altında kalırız..yürek her seferinde yara alacağını bile,bile bu savaşın içinde lades deyip buluruz kendimizi,yenik çıktığımız sevdalardan bir başka sevdayla savutmaya kalkarız dumanı tüten enkazımızı ve yaralarımızın kabuk tutmasını umarız,insan oğlunun doğası bu ......
Hani diyorsun ya korkumu yenersem yazmayı bırakırım diye bence bırakamazsınız. bu gün korkunu yazıyorsan o zaman da cesaretini,heyecanını yazacaksın.Yazmak için illa bir sebep gerekmez.Öyle olsaydı hergün kendimize ben neden yazıyorum diye sormazdık...SEVGİLER
DOST TAVSİYESİ:KORKMAKTAN KORKMAYIN...
KORKMAKTAN KORKMA ŞAİR...
ASIL YÜREĞİN BUZ GİBİ RENKLERE BÜRÜNÜP KORKMAYI UNUTTUĞU ZAMAN KORK...
DÜŞECEĞİZ KALAKACAĞIZ DİZLERİMİZ YARA BERE İÇİNDE OLACAK ... YÜREĞİMİZ KANAYACAK ...
AMA İNSAN İNSAN ATACAK YÜREĞİMİZ DOLU DOLU HÜZNÜ İLE HUZURU İLE...
İNSANIZ ...
SEVGİLER ....
darbe yemiş insan bir daha aşka nasıl bakar bilmiyorum.ama zor olsa gerek...tıpkı yazdığınız gibi olsa gerek.kutluyorum güzel bir yazıydı.ama daima ümitvar olmak gerekir...
