Bilmiyorum...

• 14 Nisan 2009 Salı 00:46:01

Bilmiyorum.
Neyim var. Yorgun muyum yoksa; yüreğimde yeniden alevlenen bir kor mu var. Çözemedim. Bilemedim. Kimdim neydim nerden gelmiş nere gidiyordum. Ne için kim için. Kendimi bulduğumda öyle bir noktadaydım ki dile gelmez kalem yazmaz anlardan biriydi. Kendimi kaybetmiştim sanki bir zaman.

Evet, evet kaybetmiştim. Kendimi bulmak zor oldu sanırım beklide hala bulamadım kendimi. Aramıyorum da aslında . Nerdedir diye. Biliyorum ki kendimi bulduğumda yeni bir bağda gül olmaya çalışacağım. Ya da bir yüreğe sığınacağım. Sığınmak güzel de o yürekte bırakılan acı ne olacak. Kim diyecek ne diyecek. Belki memnun girilen yürek. Belki yeniden tutundu hayata. Ama ya gidişimle yok olursa buna nasıl, ne şekilde izin verir bu kora dönüşmeye başlayan yürek. Hak mı yaptığın yüreğim. Kime yakarsın böyle içini kime anlatırsın.

Bilirim dinlerler seni, dokunurlar kalemine senle bir yazdırırlarda şiirler. Dokunmasalar da bir noktaları kalemi aldırır eline. Ama,ama kalem yazmaya başladıkça bilmezler mi ki kanar bu yürek. Hem de her kalemde kanar. Öyle bir yüreğe girdin ki kalemim… Dermanı olmayan dermansız sevda gibi öylece yürek kanatırsın. Hem kendin kanar hem sevdanı kanatırsın. Hakkın yoktur üzmeye. Hakkın yoktur o yüreği kanatmaya. Sen ne yaralar aldında kim tuttu elinden kim hadi kalk yeter bu kadar acı sana dedi.

Ama sen her acılı yüreğe kalk dedin. Yerin burası değil dünyanın en güzelinde dedin. Ve öyle bir el tuttu ki elini kalkmazsan ölürsün ama o eli tutamazsan o ölür. Ne çıkılmaz bir durum. Çıkmaz sokaklar bile bir yerde çıkılır. Ama bu yürek yangınında ölmek de var öldürmekte. Kaçma kaçamazsın da …

Onsuz olamıyorsun. Duramıyorsun onsuz. Bir nokta, bir iz bıraksın diye günlerce bekliyorsun… Kaç gün onsuzluğa alışamadın. Oturdun kalktın bilgisayarın basına baktın orda mı diye. Açtın resmini nerdesin ey gönül dedin. Duydu mu seni… Bilmem beklide duymuştur. Gelse simdi bende baharın gülleri açsa. O gül ki ben ömrümü sersem yoluna…

Ey gönül kalk gidelim biçare ellere… Kimseye acı vermeden. Kanatmadan yürekleri. Ateşi kora döndürmeden kaçalım gidelim. Gidelim ki gidişimizde asaletli olsun. Bir düş olsun kısa zamanda yaşanan yürekde… Hadi kalk gönül gidiyoruz uçsuz bucaksız kimsesizliğe…

Yaralı Yurek
14.04.2009 00:40