Bin dokuz yüz doksan yılında, Ocak beşinin sonbaharın hüzünlü ve yaprak dökümü misali bir ayında doğdu, okumakta, okumayı da devam ettirmektedir otobiyografisini paylaşan genç.
Küçük yaşımda hayatın birçok cilveli zorluklarını yaşadım, hayatın zorluklarını tattım, hayat bağının yaşantısından birer ders alır oldum geleceğim ile ilgili, ve bana yaşamın nasıl olduğu hakkında bir ders niteliğinde oldu. Yaşadıklarım böyle işte, böyle bir hayatı bağından tutunarak ve hayatın zorluklarına göğüs gererek bugünlere merhaba diyorum. Evet hayat zorluklarla yaşanır, mücadeleyle atlatılır ve hayata karşı savaşarak yaşamak ve güzelliklere kavuşmak varmış her şeyin sonucunda. Ve zorluklara rağmen bir de eğitim yıllarım başladı. ilk okul eğitimini G.antep’in/Nizip ilçesinde yıllarıma ve hayatımda bana eşlik eden Belkıs Mahallesinin Mustafa Özkaya İ.Ö.Okulunda verdiğim yeşil ışık ile eğitimin güzelliklerini tattım.Zaman su misali akıp akıp geçmekte, ardından sekiz yıl gibi bir yıl geçti ve ilköğretim yılımı böylelikle tamamlamış bulunmaktaydım. Bu geçen zaman diliminde eğitimin yanında bir de çalışmak oldu bizlere, çalışmak ki ne çalışmak ama. Bunada çalışmak mı denir acaba diyorum kendi kendime, kendimi sorgularla cevaplandırarak düşünüyordum. Rezillik mi veyahut eziyete katlanmak mı diyeyim. Ailem ile birlikte, yazını kışını dinlemeden sabahın ezan vaktiyle saatin beşi dendiği vakitler, ve de elin çekilmeyen kahrıyla işinde çalışmak ve üstüne üstelik haksız yere hakerete uğramak, hakaretin yanında bir de hakkını vermemek oluyor, ve hak yeniyor. Ayıp değildir çalışmak, oturmak, ağalar gibi paşalar gibi gelirinde yok senin, keyfine bakarak hazır şeylere gelesin. İşte; hayatımın kesintisi bumu diyeyim, yoksa hayatın adaletsiliği ve çaresizliği mi diyeyim. Vakit geldi geçti artık, ilköğretim için vakit tamam dedi ilköğretim adına, ve orta öğretim eğitimime yeşil ışık yandı başlamak ve eğitimi mi devam ettirmek adına. Zaman ikibin üçü gösteriyordu, başladım orta öğretim yılına böylece. Türkiye Cumhuriyetinin rejimi adını taşıyan ve yine Nizip ilçesinde eğitmine devam etmiş olduğum Cumhuriyet Lisesine olan kaydımla sürdürdüm ve birçok dostlukların yaşatıldığı ve kareşlik bağının oluşturulduğu bir zaman dilimi oldu bana hayatımın üç yılı gibi kısa bir zaman. Bana hiç yaşamadığım anıları yaşattı, hiç olmayacak anıları yaşadım ve bir güzele aşık olmuştum. Bir yıl gibi beraberliğiizin olduğu aşk ve sevgiydi bizimkisi. Böyledir işte hayatımın kesintisi, on dokuz yıl geçmiş kısacık ömrümden. Olmadı; hayat, severek yapmakta olduğum duyguyu yaşattı, sevgisiyle başladı yapmış olduğum, ona olan sevgim ile, çok istediğim şiir yazma duygusunu tattırdı ve şiirin nasıl yazılacağını yaşattı bana. Yazıyorum yazmaktayım, seviyorum sevmekteyim. Böyledir kısacık olan hayatımın kesintisi, böyle zorluklar yaşadı gönlüm, sonucunda istekli olduğum şiir ile hayatımın zorluklarını atlattığım kısmına renkler vererek ve renklerin en güzelini hayatıma ekleyerek yaşamaktayım çok şükür. Kısacık ömrüm ve kısacık hayatım bunlar ile geleceğe umutla bakıyorum. Gelecekte geride kalmış ve geriden geçirmiş olduğum o güzelim günlere ve en acılı günleri yaşadığıma bakarak bileyim, bileyim ki neler yaşadığı mı ve ömrümün kısacık zaman diliminde neler yaptığım, neler yaşattığım anılara bir göz atayım. Yaşattığım olan kötülüklerin telafisini yaparak, kalbini bilerek veya bilmeyerek kırmış olduğum kulların kalbini, gönlünü alayım ki helallik isteyeyim olanlara rağmen. İsteyemez kimsecikler, istemez kimse kimsenin kalbini kırmak.
Hayatımın kısa olan zamanı böyle cilveli günler ve böyle zorluklarla geçtiğinin fakındayım. Hayatımın otobiyografisi böylebir gönlümün, bunlara rağmen yaşamın kıyısında ve hayatın güzelliklerinde destan olan zorluklara başkaldırarak yaşıyorum.