İNSAN NEDİR ?
İnsan,İslâm Dinine göre en güzel bir şekilde yaratılan ve yaratıldıktan sonra;güzel yaşamasıyla meleklerden muhterem,kötü yaşamasıyla da şeytandan daha zelil ve aşağıda olan yegane varlıktır.
Bostan ve Gülistan isimli muazzam şaheserin müellifi Sadî Şirazî “İnsan,insansa şayet,meleklerden mükerremdir.”derken, Mevlâna Celâleddin-i Rumî:”iki cihanın efendisi Hz.Muhammed (S.A.V) Cebrail’i ilk kez Hıra Dağında gördü ve bayıldı,hemencecik te ayıldı.Eğer Hz.Muhammed (S.A.V),Risalet ve Nübüvvet kanatlarını açarak Cebrail’e bir görünseydi,Cebrail bayılır ama bir daha ayılamazdı.”der.
Nicel güzellikler insanlara Allah tarafından verilir.Ama nitel güzellikler,insanların kendi kazanımlarıdır.Bir insanın değiştirebileceği tek insan da kendisi olduğuna göre insanın yapması gereken öncelikli iş, kendisini değiştirmek ve güzel özelliklerle kendisini tezyin etmektir.Zira,kendi olumsuz davranışlarını değiştiremeyen bir insanın başkalarına ait olumsuz davranışları değiştirmesi mümkün değildir.
Toplumları oluşturan tek ve yegane unsur bireylerdir.Zaten bu gerçekten dolayı Yunus Emre :”Sen iyi ol,herkes iyidir.”demiyor mu?Herkes bu mantığa sahip olarak yaşasa iyiden ve güzelden başka ne olur ki……
Nicel güzelliklerin Allah tarafından verildiğini söyledik ve öyledir.Elbette güzel gözlere sahip olmak güzeldir ama asıl güzellik o gözlere layık olarak iyi bakıp iyi görmektir…Nasreddin Hocanın bir komşusunun düğünü varmış.Nasreddin Hocaya rica ederek davetiyelerin bir kısmını da Hoca’nın dağıtmasını istemiş.Hoca davetiyeleri dağıtmaya başlamış.Herkesi eleştiren ve etrafına kötü gözle bakan bir komşularının yanına davetiye vermeye geldiğinde,komşusu Hocaya:”
-Yahu Hoca,bu davetiyeleri daha güzel ve iyi bir kişi dağıtsaydı daha güzel olmaz mıydı ?


Deyince Nasreddin Hoca:”
-Doğru söylersin be komşu,ama güzel ve iyi insanlar güzel ve iyi insanlara davetiye dağıtıyorlar.”Deyince, adam baltayı taşa vurduğunu anlıyor ama ne çare….
Çoğu zaman yazı yazarken veya bir konuşma yaparken kendi kendime,”yahu bu konuda falanca şöyle demiş,filanca şöyle demiş ve onlar söz sultanlarıdır,niye kendini yormaktasın.”derim.Şu anda da bu konu ile ilgili yine söz sultanlarımızdan Yunus EMRE’ nin bir şiiri ile yazımı noktalamak istiyorum.
Bir kez gönül yıktın ise,
Bu kıldığın namaz değil.
Yetmiş iki millet dahi,
Elin yüzün yumaz değil.

Bir gönülü yaptın ise,
Er eteğin tuttun ise,
Bir kez hayır ettin ise,
Binde bir ise az değil.

Yol odur ki doğru vara.
GÖZ ODUR Kİ HAKKI GÖRE.
Er odur ki alçakta dura.
YÜCELERDEN BAKAN, GÖZ DEĞİL…

İyi ve güzel günlere MERHABA demek ümidiyle….

Mustafa EROL