Sevgi Çıkmazı

• 28 Mayıs 2007 Pazartesi 13:51:59

Sevmek; tüm riskleri göze alarak ya da almadan nefret edilebilme ihtimalinin de içinde olduğu; ama vazgeçilemeyen bir çıkmazın içine nedensiz bir dalış galiba.

İnsanların öfkelerini ya da hırçınlıklarını gösterirken bir an bile tereddüt etmezken, olumlu duygularını ifade etmek konusunda tutuk olmaları çok tuhaf. Böyle olmasını bir talihsizlik olarak görmeli belki de. Hepimiz sevginin ne kadar önemli olduğunu biliriz. Ama duygusal tepkilerimizi baskı altında tutarız, nedense. Bu dünyadaki insanların büyük bölümü yalnızlıktan sıkıntıdan ve korkulardan kaynaklanan acılar çekiyor. Bu tür acıların tedavisi...

Uygun olmadığı ya da zamansız olduğu için kendimize yasakladığımız sevgiler vardır. Kendi içimde bunları keşfetmeyi deniyorum. Hissettiğim her şey hakkında kendime karşı dürüst olmaya çalışıyorum. Bunu her seferinde yapabildiğimi söylemiyorum ama yapmaya çalışıyorum. Yağmur damlaları da bu yasak sevgileri ortaya çıkarmaya çalışıyor.

Yağmurla birlikte ağlayan gece benimle meşgul. Yazın sıcağında gelen bu şuursuz damlacıklar yanaklarıma çoktan inmiş durumda. İçimde çırpınan bahar özleminin sonu gelmiyor. Heyecanla bekliyorum sevgimin yeşilleneceği günleri. Canlı canlı yeşil tonları bağlayacak beni bahar bulutlarına. Ufuklara dalıp gülerek yudumlayacağım parlayan baharı.

Kim söylemişti; aldanmıştı insanlar, büyük bir yalanla. Hangi ilkyaz sevgilere yeşil yaprak sürgünü getirmişti. Hem bir

İlkyazdan; baharlar açacak bir dalın altında durmadığım halde, bunu nasıl bekleyebilirim.

Karşımızda bir ayağı yağmur damlasında, diğer ayağı bahar tutkusunda olan; her iki ayağı ile sağlam bassa da aklı bir karış havada dolaşan, pervasızca çılgın ve de trajikomik bir sevgi çıkmazı söz konusu.

Semih Canbolat