"X" ADAMIN BİR GECESİ NASIL GEÇTİ ?

• 7 Nisan 2009 Salı 21:45:25

Akşam sekiz dokuz gibi olmasına rağmen eve dönmüşlerdi.Birlikte yemeklerini hazırlamaya başladılar. " X " ,salatayı çok güzel yapardı.Marulları,bir gün öncesi sirkeli suda bekletmeyi
yeğlemişti. X ,salatayı yaparken karısı da diğerlerini hazırlayacaktı.Kırmızı lahana,turp ve
havuçu rendeledi.Onların üzerine de yuvarlak tahtada kıydığı marulu serpiştirdi.Zeytinya-
ğı ve sirkeyi de tamamlayınca salata hazır hale gelmişti.Tuzdan uzak duruyorlardı. Bu hazırlıklar devam ederken karsı ile birlikte günün kriterini yapmayı da ihmal etmediler.Bu
durum hemen hemen her gün böyleydi.X ’in karısı: "-Bugün yine müşterinin biri madik attı,bana.Hem de kadın.Tezgahta diğer müşteri ile ilgilenirken kadın,çantasına çocuk
takımı sıkıştırdı."

"-İkaz etseydin."
"- O zaman da beni hırsız mı sandın diye bağırmasından korktum."
Evet yağız hırsız,ev sahibini bastırabilirdi.Böyle rutin olaylarla sık sık karşılaştıklarından
bazen olanları görmemezlikten geliyorlardı.
Evin küçük kızının yüzünde ise gülücükler uçuşuyordu.Çocuk sevinmesin de ne yapsın.Okuldan geldikten sonra bu saate kadar yalnız kalıyordu.Anne ve babasının bir
sürü uyarısını kafasına kazımıştı:
"-Aman kızım,kapıyı yabancılara açma.Zorla açmaya çalışırlarsa acele
olarak 155 ’i ara." gibi sözler...
"-Babacığım,bugün okulda ne oldu,biliyor musun ?"
"-Bilmiyorum.Söyle bakalım."
"-Erkek arkadaşım,koluma vurdu,kaçtı."
"-Sen de sözlü olarak uyarsaydın"
"-Yok ben de ona vurdum."
"X" ,kızının ergenliğe doğru hızlı adımlarla yaklaştığını hissediyordu.Kaçınılmaz bir gerçekti.Bu konuya nasıl yaklaşması gerektiğini doğrusu kendisi de bilmiyordu.

Yemekten sonra çaylarını da içip herkes kendi iş bölümüne ayrıldılar. "X",çalışma odasına
geçti.Karısı da "-dizilerimi kaçırmayayım" diye tv.yonlu odayı seçti.
Ortanca oğlanın da dershaneden gelmesi yakındı.ÖSS ye hazırlanıyordu.
"X" odasında dünden yarım kalan yazı çalışmasını tamamlamaya karar verdi.Bu aralar yine
Fransız yazar A.Dumas’ a dadanmıştı.Okumadığı romanlarını bitirmeye kararlıydı."-Ne
büyük bir yetenek.Kısacık ömrüne sayısız eserler sığdırmış.Baba-oğul ,yazar." diye dü-
şündü.Elindeki roman üzerinde çalışacaktı.Okuyup bitirmişti.Şimdi de Özetini çıkaracak,roman kahramanları üzerinde yorumlarını bloknotuna işleyecekti.Kendisine
verilmiş bir görev olarak algılıyordu.Yıllarca bu alışkanlık böyle sürüp gitmişti.Bir ara
Sanal dünyasındaki Edebiyat Defteri’ ne göz gezdirdi.Yeni şiirler ve nesirler,peşi peşine
sayfaya düşüyordu.Onları hiç ayrım yapmadan tek tek tıkladı.Bazılarını okudu.Bazılarına da şöyle yukardan aşağıya göz gezdirdi.
Mesaj kutusundan "mesaj geldi" sinyaline gözleri takıldı.Tıkladı. "Selam... "K........."başlığı
ile yeni bir yazı gönderdim.Yorum yaparsanız sevinirim."Doğrusu böyle isteklerde ikilem
içerisinde kalıyordu.Genelde yorumlarında saldırgan bir durum sergilediğinden karşısın
dakinin kalbi kırılabilirdi.Yaşamı,sürekli kavgalı geçmekte olduğundan mıdır nedir...Karşı-
sındaki ile önce kavga etmeyi sonra da dost olmayı yeğlerdi.Söyleyeceklerini dobra dobra
yüzüne karşı söylemeyi yeğlerdi.Poh poh tan hoşlanmazdı.İşte bu yüzden dostları,bir elin parmakları kadar bile yoktu.Uzman bir psikoloktan yardım almayı bile düşünüyordu,bu konuda.Dayanamadı.Gelen mesajı yanıtlamayı düşündü.Yazarın yazısını tıkladı.Yazıyı derinlemesine okudu.İnceledi.Çalışkan bir öğrenci duyarlılığı ile notlar aldı.Sonunda yorumundan tam bir metin çıkmıştı.Mesaj gönder sütünunu tıkladı.Yorum,karşı tarafa iletilmişti.
Tekrar kendi çalışmalarına odaklandı.Karısı,yatmaya hazırlanırken "-Şairim,uykusuz kalma.Yarın yine tezgah açacağız.Ona göre."Bu sözler tatlı bir uyarıydı.
Yarım saat sonra mesaja yanıt gelmişti .Karşı taraftaki yazar,zehir zemberek öfke kusuyordu.Aynı zamanda günün yazısını hak etmiş bir insandı.İnsan yükseldikçe alçalması
nı,hoş görülü olmasını bir türlü benliğine sindiremiyordu.Nedense.. "X " adam,şaşırmadı.
Biliyordu,başına gelecekleri.Çümkü yıllardır, başına gelenler ,hep aynıydı. "x " adam,sağlık
olsun benim beğenilmek diye bir kompleksim yok." dedi kendi kendine.

Zaman geçip gitmişti.Neredeyse tan ağaracaktı.Karısının uyarısını anımsadı.Geriye doğru
gerildi.Esnedi.İki üç saatlik dinlense iyi olacaktı.Yatak odasına yöneldi.Soyundu.Karısının vücut sıcaklığında kendisininkini bütünleştirdi.Biraz sonra ikisinin de kolları birbirine dolandı.Vucutları yapıştı. "X" adam,bütün yorguluğunu unutmuştu artık. Herşey,şimdi
daha güzeldi...

Ayhan SARIKAYA