HÜZÜNBAZ HAYAT

• 6 Nisan 2009 Pazartesi 19:35:27

Şu anda nasılım inan ki bilmiyorum... ay tutulmasının dünyada yarattığı gelgitler gibi bir tuhaf içim... Gideli aylar oldu... ben kimseden gidemem derdin hep, ama benden gideli çok olmuş belli... ne yapsam ulaşamıyor ne kadar uzansam dokunamıyorum bir türlü ruhuna...
bu yüzdendir duvarlara bıraktığım tırnak izlerim...

elimden birşey gelmiyor...
sadece yazıyorum hislerimi... korkuyorum çünkü söylediğim anki tepkinden...
sanırım böylesi daha iyi...

birde özür borçluyum sana... senin tabirinle ’hayatı bulaştırdığım için’...
biliyorum ne kadar yıkansanda aklanmak bilmez hayatın izleri...
bugünkü cümlelerim böyle...
bir özür, bir teşekkür kadar kısa; ama bir o kadar zor söylenen şeyler...
bekliyorum yine gözlerim siyah ufukta
bekli bana, sana,
doğar güneş yeniden...
tabi doğarsa ne ala...