ŞEREFE Dostlar...

Pencere köşesine kurulacaksın gözyaşlarınla hazırlıyacaksın bir iki meze ve alacaksın en samimi en içten ve her daim yalnızlığına yoldaş olan kadehi şerefe kaldıracaksın yağmurun her bir damlası ile sessizliğin sensizlik ortasında...

Şerefe diyeceksin... Ardından son gözyaşların ile dolduracaksın kadehi sensizlikle... Son yakarışlarım diyeceksin... Son damlalar ile birlikte sana hoşçakal bile demiyeceğim diyeceksin. Gelişine gidişini eklediğin zamanı kendinle bir bırakacağını anlatacaksın. Haydi dostum bu kadeh sana diyeceksin kendi kendine, sensizliğin tam ortasındaki zamana meydan okumadan saatleri düşünmeden öylece resmedeceksin gökyüzünün senle bir gözyaşlarını kağıdına... Şerefe diyeceksin gidişinin ardından... Şerefe sensizliğe ve sessizliğe şerefe...


Yaralı Yurek
05.04.2009 23:32