’’Yoruldum’,’ Deme Sakın... Umudum Tükendi” Deme...

İnsan içindeki yolculuğa doğru gittiği yere yüreğiyle gitmeli...
Toplan gidelim yüreğim bir dağ çiçeğinde kelebek olalım... Şimdi tebessüm zamanı acılara... Başını kaldırıp göğe, gözyaşlarını bir kuytuya saklayıp, umutsuzlukları bu şehre gömerek, umudu vurup terkine gitme zamanı şimdi yıldızlara. Var mı daha ağır yük, hasret çekmek kadar. Hasreti de vurup sırtımıza gidelim yüreğim...

Aldırma olup bitenlere, korkma! Siliver geçmişi içine sinmeyen bir şiirin son dizesi gibi.

Dört yanımız kin, nefret dolu, Dört yanımız cehennem, Haydi kalk yüreğim.. Geç kaldık deme sakın, bittik tükendik deme... Daraldım bunaldım deme, yollar dikenli deme... İçindeki yolculuğa doğru git sabah olmadan, şehir uyanmadan, kar yağmadan yollara... Toplan gidelim yüreğim, topla hayallerini ve dudağındaki kan güllerini, ihanetlerin dağladığı ateşlerde pişmeden yetim ruhumuz gidelim, gidelim buralardan düşmeden ateş canevimize...

Topla hayallerini topla gidelim yüreğim, yanına alıp özlemlerini ve bir ömre sığdırdığın öfkeni, yağmur yağarken anılara puslu bir havada sağır ve sessiz terk edelim bu şehri. Çekip gidelim yüreğim sabah olmadan, şehir uyanmadan...

Yanımıza alacak başka birşeyimiz olmasın varsın, dürüstlüğümüzden başka... Yolun başında elbet incitecekler bizi, itecekler, kanatacaklar, acıtacaklar, çamur atacaklar. Aldırma ihanetlere yüreğim. Her defasında onursuz, haysiyetsiz, iki yüzlü insanlarla karşılaşmak bu şehirde midemi bulandırıyor, zor geliyor artık.. Yoruldum, deme sakın...Umudum tükendi” deme...
Varsın tek sermaye sevgimiz, tek çare umudumuz., tek doğru yolumuz olsun...

Hadi toplan yüreğim dağların ıssız doruklarına çıkalım, yetişmesin ardımızdan kahpe zifir, ziftli ihanetler... Toplan gidelim hüzünler çökmeden içimize, bir güz çiçeği bükmeden boynunu ardımızdan... Gidelim... Vuranlar kalbimizden vurdu bizi ah, daha fazla kanamadan kalbimiz gidelim...

Bura da kalmamız için hiç bir neden yok artık, yaslandığımız bütün duvarlar yıkıldı. Gidelim bir ağaçta dal olalım, yaprak olalım, bir dağ başında toprak olalım ama burdan uzak olalım..
Kahpe dolu her taraf, varsın kahır ve gam olsun yükümüz, vurur sırtımıza gideriz, yeter ki, vurmasın bizi sırtmızdan hayat...

Gidelim yüreğim gidelim, sevgileri alıp yanımıza, ihanetleri bırakıp geride, herkesi kendi günahıyla başbaşa bırakıp gidelim...

De ki, benimde yerim var bu hayatta…Yoruldum, ümidim tükendi deme... Haydi tut elimden, derin bir soluk alıp düşelim yollara, rüzgarlarla yıkayıp yüzümüzü, yıldızlara selam verip gidelim...
Bizim dünyamız burayla sınırlı değil, buraya sığmaz gönül güllerimiz bizim...

Toplan gidelim yüreğim, gitmek zamanı, aldırma ihanetlere. Yoruldum deme sakın...umudum tükendi” deme...
Toplan....
Toplan gidelim sabahı dudaklarından öpme aşkına...
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman
Bir dağ çiçeğinde kelebek olalım...

Nuri CAN
www.nurican.com