Ne Olur Tanrım Geç Kalma

• 5 Nisan 2009 Pazar 22:03:33

Sabah erkenden uyandı. Balkona gelen güvercinlere yem verdi sonra elini, yüzünü yıkadı, çayını demledi ve bir bardak çay koyup, odaya girdi.
Blgisayarı ile ilgilenirken gözü takvime ilişti, yıl yine sonu dokuzla biten bir rakamdı. Birden içi burkuldu, bu rakamlı yıllarda hep acıları, üzüntüleri, sıkıntıları çok olmuştu. Çocukluğunun dokuzlu yılında ölümden dönmüştü, genç kızlığa geçiş yıllarının bu rakamlı yılında babası ikinci kalp krizini geçirmiş,okuduğu okulda devre kaybına uğramıştı.Mesleğni kazanıp,evlendiği ve bebek beklediği yılların bu rakamında bebeğini kaybetmişti,yine bu rakamlı yıllarda evini, yazlığını ve en önemlisi sağlığını kaybetmişti.Şimdi ise yine bu rakamlı yılda işsiz kalmış, mali sıkıntılar yaşıyor ve çıkış yolu bulamıyordu.
Bu düşünceler içindeyken çayını yudumluyor ve bilgisayarda geziniyordu, bir yazı çok dikkatini çekti ve okumaya başladı:
AYAK İZLERİ
Adamın biri bir gece bir rüya görmüş:upuzun bir kumsal boyunca yanında Tanrı ile yürüyormuş.Onlar yürürken tam karşılarındaki gökyüzünden de bir film şeridi gibi adamın hayatından sahneler geçiyormuş.
Kumsal,adamınhayat yolu imiş sanki........
Adam kumda iki çift ayak izi kaldığında dikkat etmiş.......Bir çift kendisinin, bir çifti Tanrı’nın.......
Hayatının son sahnesi de gökyüzünden geçtikten sonra adam, kumdaki ayak izlerine boydan boya bir daha bakmış ve birden bir şey dikkatini çekmiş.
Hayat yolunun pek çok bölümünde kumda sadece bir çift ayak izi görülüyormuş ve adam dehşet içinde farketmiş ki ayak izleri,hayatının en kötü,en acı anlarında teke iniyor.
Bu keşfi onu fena halde rahatsız etmiş ve Tanrı’ya sormaya karar vermiş.
Tanrım! eğer sana inanırsam senin yolundan gidersem her zaman yanımda olacağını, her zaman yanıbaşımda yürüyeceğini söylemiştin............
Oysa, hayat yoluma bakıyorum. En zorlu, en kötü, en acı anlarımda sadece bir çift ayak izi görüyorum kumda........
Anlamıyorum Tanrım, anlamıyorum.....Hayatın kolay günlerinde yanımda yürüyorsun da sana en muhtaç olduğum anlarda beni niye terkediyorsun?
Tanrı gülümseyerek cevap vermiş:Sevgili, çok sevgili evladım......Ben seni çok sevdim ve hiç terketmedim. Hayat yolundaki o zorlu sınav günlerinde yani en acıı, en kötü anlarında kumda hep bir çift ayak izi gördün.
Dikkat et! Ayak izleri teke indiğinde derinleşiyor. Çünkü; o sıralarda ben, seni kucağımda taşıyorum........ MARY STEVENSON
Bu yazıyı bitirdikten sonra gözpınarlarından yaşların süzüldüğünü hissetti. İnanıyordu ki! Tanrı o zor günlerinde ona bir çıkış yolu bulmuştu, şimdi de bulacaktı.Yine ellerini açıp:
_ Ne olur Tanrım geç kalma...dedi.