Kolay mıdr? Sevgiyi hayali içinde yaşamak…. İçimizde yaşadığımız sevginin hayalin kime faydası olabilir ki… Cesur değiliz demiştim… Hemde hiç değiliz…. Öylece hiç birşey olmamış, hiç konuşulmamış gibi bırakmak kolay mıdır?

Bilmiyorum… Bilemiyorum… Atılan adımın ne getireceğini de, bizden ne götüreceğini de hesaplamamız gerekirken o an ki düşüncemiz ile biranda bir adım atarız. Düşünmeyiz karşımızdakini… Adımımızdan çıkacak ve çıkabileceklerden oralı bile olmayız. O an öyle istemişizdir ve atmışızdır adımımızı… Ama ya adımı attığımız kişide neler bırakırız düşünür müyüz bunu… Bencilliğimiz ile kaç yüreği parçalarız.

Kaç yüreğe bırakırız o ateşi ve kaçarız… Neden… Duygularımız mı değişir… Yoksa o duygusallığı kaldıramıyacağımızdan mı korkarız… Kendi korkularımızın getirdikleri ile götürdüklerinin hesabını tutamazken neden bunu karşımızdakine yükler öylece bırakıp kayboluruz. Neden neden neden… Korkarız… Korkularımıza yeniliriz. Ya olmazlara düşeriz… Beklide olacaktır bilmeyiz. Bilmediğimizin hesaplarını yaparız yüreğimizde ve sonucunun ne olacağının kararını kendimiz verir ve kaçarız. Yarım kalan onca sevda yüküne bir yenisini daha ekleriz. Çabalamadığımız sevdaların hesabını vermekten korkarız yüreğimize… Korkularımız esir alır bizi. Esiri olmuşuzdur artık korkunun, bırakılan sevdanın, ortada kalmış bir yüreğin.

Koşarız karanlığa yok oluşluğa… Ardımıza bakmayız bakamayız… Hesaplarını veremediğimiz sevdalarımızı görmemek için korkularımızı yendiğimizi sandığımız güzel bir dünyaya merhaba demek için gönül değiştiririz. Ki hala bıraktığımız yüreklerin sevdasını kadehlerde bir teselli gibi ararız… Kağıdın kalemle buluşmasını izler, dökülenlerin yüceliğini seyreder kapımızı kapar gideriz… Yelken açarız yer gök bilmediğimiz diyarlara…

Yeni sevdalara yeni yürelere merhaba demek için… Ardımızda bırakılanları unutmak için dümenini kırarız geminin esen rüzgarlara doğru…


Yaralı Yurek
04.04.2009
14:35