ADI YOK
22.12.2008

Düşündüklerim sayfa sayfa, üzüntülerim parça parça.Sorularım hesapsız, çevremdekiler nedense hep kaygısız.Gözler, eller tek, tek gözle bakarmışcasına ve tek elle tutarmışcasına üst üste geliyor her şey birer birer ek... Yardımlar zor anlarda, başlangıçlar sonlarda. Acılar hep, sevgiler kek olmuş bu zamanlarda. Adımlarım kısa, bitmiyor dert tasa, gelince mutluluklar kısa sürüyor, hep kısa... Dolduruyorum içimi nefretle tıka basa, keşke, keşke sevgide beraberinde olsa. Ama nafile anlatamıyorum kendime şimdilerde her ne kadar bende olmasa da. Gülümsemeler çoğunlukla fotoğraflarda, neden insanlar gülümseyemez hayatın acıları karşısında. Nedense gerçekte zor gelen, fotoğraflarda zor gelmiyor her ne kadar çoğu gülümsemelerin altında acılar yatsa da. Destek verince nasıl ilham geliyor sorma. Birazda mutluluk bu olsa gerek, darda, zorda kaldığımda. Kalemim, davetsiz misafirim, ve ben. Kısayollarım yok ya, kurtarıyor beni bunlar az da olsa. Haydi eyvallah.