Evlilik ve Aşk
Gerçekler ve gerekçeler...
Evlikte beyinle kalp arasında, çok kısa görünen
Ama sonsuz olması umut edilen bir yol vardır.
Evliliğimizi ,aşkımızı
Sonsuz olması,
Ebediyen sürmesi diye şartlanıyoruz,
Ne yazık ki...
Bir limandan kalkan bu gemi ;
Bu gemide ayrı, ayrı
Dümenleri kullanıyoruz...
Yada beraber yürürken ,
Birbirimizi kaybediyoruz

Her dakika yeniden yaşamak yerine,
Her günümüzü öldürüyoruz.
Evlilikte aşk, sevgide imza ile bitiyor…
Yarınlar ise
Sorumluluğa ,bağlılığa gebe kalıyor…
Oysa ki,
Her şey yürekte başlar…
Kalp kimi isterse ona sadık bunun için
Nikahla yada tek taşla biçimlenmez.
Aşk ile birleşen kalpleri,
Ne nikah birleştirir ne mahkemede ayrılır.
Kişiyi evlilik
Duygusu baskı altına alıyorsa
Kalplerdeki aşklar bitiveriyoruz.
Ve
Kaldırıp buruşturup çöpe atıyoruz.
Sevgi ve saygı kalıyor.
Önemli olan da bu deniliyor.
Kalpte beyin biliyor ki
Her şey aşkla başlar.
Her şeye rağmen
Evlilikler aşk bitince, arayışlar başlıyor
Halbuki aşkta da .evlilikte de,
Önce kendini bilen,tanıyan kişi olmalı.
Kendini bulan ve tanıya kişi
Kendine uygun kişiyi, aşkını da bulacaktır.
Hepsinden ötesi sahiplenmek,
Benimsemek duygusu,
Karşındakinin değerlerini paylaşmak yerine..
Onun duyguların.hislerini unutup
Ben, benim duygularım, hislerime dönüşünce
Evliliğin ve sevginin anlamı kalmıyor.
İmza yetkisini kaybediyor.
Bir de beraberliklere, menfaatler ekleniyor.
Birazcıkta beklentileri doğuruyor.
Bu da ilişkileri zedeliyor..
Aşk varsa zaten
İnsan ben aşığım, seviyorum.
Ben ona aitim diye haykırır
Bir bilinse ki aşk ruhun evliliğidir.
Ruhların birleşimde menfaat,beklenti yoktur
Arayış yada alışkanlıklar söz konusu değildir.
Onu isteyerek hayatına alıp,
Yada çıkaramazsın.
Onu gururla yok edemezsin
Aşkta ve evlikte gerekçeler değil,
Gerçekler geçerlidir

Birde aşkını efsaneye çevirenler.
Bir araya gelmeyince imkansızsa ,
Yaşanmamış sevgilere,
Kısaca mutsuz olunca aşk diyorlar.
Geçmişten geleceğe son söz.
Aşk tatlı bir roman
Adem ile Havva dan kalan.

09-07-2006
kardelenejla
incitanesi