Adımların arası gölgesiz kaldı…..
Adımların arası gölgesiz kaldı…..
Sözler oturmadan, gözlerin kızgınlığı nasıl söker anların batılarında …
İmparatorluk çöktü bir tanem.
Adımlarımızın arasında ki yangınlığım peşkeş çeken gecenin dumanında siner ten yanıklığımızın kokuları.Kaynayan şehrimizde artık sadece topuklu ayakkabımın sesleri çınlar oysa bir anlarda çıldırmışlığım sohbetteydi fulü mavinde.Kahkahalarımı duyardı yakamoz, koynundaki yelkensiz yelkenimle.Şimdilerde yelken tüm çaputları açmış heder olan aşkın babası gibi boynu bükük evladını kurtarma peşinde.
Ben istememiştim çöküşlerin orta yerinde korunmasız kalmayı her yer kan… her an yıkılıyor evsiz umutlar.
Takibinde olmam için bir yol yok ki kaldım arenada cenk etmenin gereksizliğinde…
Umudum mu! firarda iz bırakmadan dağ çekiyordu onu, dağların akan salkım saçak nehirlerini aşıp eşkıyaların şahı olurken şehre inmemeye ant etmiş zamana uyup Amman kuzum unut notlarını göz yaşlarıma kazıyarak .
Çöküntülerinin altında kaldı gülüşlerimin değersizliği,değerli yanlarını doldurup gitin yüreğinin sancılarına pansuman olup yeniden cumhuriyetinin dağlarında hüküm sürmesi adına.Ah be bir tanem ne vardı da yenildik çağa oysa kendi sırça köşkümüzde kimseye aldanmadan yaşamaya hayaller kurmamış mıydık, yenildik duman oldu öpüşlerimiz. Ateşimiz
arzuların hıçkırıklarında sağırlaşmış.
Ateş bir damla suya hasret …
Ben bir damla ateşine hasret…
31.03.2009
YORUMLAR
yeni imarlar için yıkımlar gerekir ki kimi düşünürler savaş ve yıkımları mutluluğa en kestirme yol kabul eder...yola çıktığımızda imar edeceklerimizi planlarken yıkımlarımızı da barındırıcak süzgeçler bulundurmalıyız belkide...ozamn yeni yapımlarda yeni cumhuruiyetleri ve yeni inşaayı yapmada kendimizi keşkelere bağlanmamış bir halde bulabilirz...belkide anlamlandırmadan öğrendiğimiz çaresizlikten vazgçmek için en kestirme yolumuz olur...
Ateş bir damla suya hasret …
Ben bir damla ateşine hasret…
Susuz çölde kalırsın ya suya hasretken bir çırpıda içiverisin açlığını gidermek için. Bu yazıda böyleydi böylecesine ustalıkla yazılmış. Hiç kopukluk olmadan anlatmak istediklerin dökülüvermiş.
Kır zincirlerini kopar
Kopmayan zincir utansın
Yaşa tadında doyasıya
İzin vermeyen kader utansın...
Ben de bir kaç dizeyle katılmak istedim. Beğeniyle 10 puanımla birlikte...
Tebriklerimle...
Çöküntülerinin altında kaldı gülüşlerimin değersizliği,değerli yanlarını doldurup gitin yüreğinin sancılarına pansuman olup yeniden cumhuriyetini
Dağlarında hüküm sürmesi adına ah be bir tanem ne vardı da yenildik çağa oysa kendi sırça köşkümüzde kimseye aldanmadan yaşamaya hayaller kurmamış mıydık, yenildik duman oldu öpüşlerimiz. Ateşimiz
arzuların hıçkırıklarında sağırlaşmış.
Ateş bir damla suya hasret …
Ben bir damla ateşine hasret…
acayip beğendim
desem
...