“…İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn…” Muhsin Başkanıma ve dava arkadaşlarına Cenab-ı Allah’tan (c.c) rahmet, Türk İslam âlemine başsağlığı diliyorum.
…
Bazı zamanlar vardır ki yazmak, yüreğindeki duyguları kaleme almak, kâğıda dökmek çok zor… Bu zamanlarda yazmanın zorluğunu da biliyorum… Büyük dâvâlara gönül vermiş değerleri “adam gibi adamları, gönül insanlarını” yazmak zor… Güle âşık, Hakk dostlarını âciz kalemim, neşter yiyen yaralı kalbim hakkıyla anlatamaz bunu da biliyorum… Ama içimden yazmak geliyor... Yüreğim yanıyor olsa da yazmak…

Yürek yangını nedir bilir misiniz?.. İçiniz daralır, nefes alamazsınız, sanki boğuluyor gibi olursunuz ya!.. Benim de haberler geldikçe nefesim daralıyor adeta…
Yazacağım cümleler kesik kesik olacak… Çünkü bağrımın yangınından cümle kurmakta zorlanıyorum… Bu güzel insanı nasıl anlatacağımı da bilemiyorum…

Herşeyden öce iyi bir müslüman, vatan sevdalısı bir yiğit, has bir Anadolu çocuğu idi. Din, vatan, millet, bayrak sevdalısı bir alperen engin yürekli bir gönül adamı idi...

Aslında milletimizin yetiştirdiği çok değerli kalemler onunla ilgili düşüncelerini en güzel şekilde bizlere yansıttılar. Bense aciz kalemimle yüreğime düşenleri yazacağım sadece…

Kar altında saatlerce kalmak… Düşünün… Üstünüzde ağır bir yük var… Hava soğuk mu soğuk… Rakım 2500… Dağların başında kar fırtınası… Göz gözü görmüyor… Bir metreyi aşan kar… Karların altında Gül Sevdalısı Yiğitler… Güllerin üzerinde karlar var… Günler geçiyor ama karlar bir türlü kalkmıyor…

Üşüyorum demiştin ya Reis… Mamak zindanlarında çektiğin çile dolu uzun yıllar aklıma geliyor Başkanım… Odamdaki sıcaklık düşünce sizi düşünüyorum ve yüreğim üşüyor… Titriyorum… Adeta donuyorum... Hücrelerde üşüdün… Şimdi karlar altında üşüyorsun… Ama öyle kutlu ve mutlu bir yolculuğa çıktın ki… Bu yolculuk herkese nasip olmuyor…

“Üşüyorum” şiirinde… O daracık hücrende hasret içinde koyakları, karpuzları, çeşme başını, dağları, bayırları ve çiçekleri özlüyordun… Pencereden rüzgâr gibi süzülmek… Çeşme başında uzanmak… Misk kokular arasında ruhunu dinlemek… Sonsuzluğun sahibine zikirle ulaşmak istiyordun… İşte O’na kavuştun… Sen üşüyorum dedin… Bizim yüreğimiz dondu…

Gül Efendimize sevdalı bir âşıktın. Hilalin içindeki gülün yoluna çok acılar, çileler çektin. Vatan, bayrak ve aziz milletinin değerleri uğrunda yılmadan, yıkılmadan, eğilip bükülmeden, onurluca, dimdik ayakta kaldın. İnşaallah Peygamber Efendimize (s.a.v) komşu olursun… Allah’ın rahmeti üzerine olsun… Mekânın Cennet ruhun şâd olsun…