Zonguldak
Merdivenli döner yokuş yolları
Yollara sıralı şen konutları
Konutlar çiçekli gül bahçelidir
Bahçeleri şakrak pür neşelidir.
Bir nefes ötede hırçın denizi
Denizinde yüzer kömürün izi
İzlerinde kalan alın teridir
Terlerin sahibi dost yüreklidir.
Dört mevsim yakışır ormanlarına
Ormanlar yaslanır yamaçlarına
Yamaçlar gidene zor dikenlidir
Dikenler gelene bahar gibidir.
Patlar da gruzu karalar bağlar
Kömür ocaklarında akar yaşlar
Yaşların böylesi kaderindendir!
Kaderi madende zoru yenmektir.
Senden ayrılanın aklı hep sende,
Adını görse de sanki içinde.
Zonguldak yoksa sen efsunlu musun?
Kendini her yerde özletiyorsun.
Gülden Işık
Zonguldak’ı anlatmak istedim bu şiirle..Yeşille mavinin dostça kucaklaştığı bu kente yolunuzu düşürürseniz bir çay içmeye bekleriz..Liman içindeki çardakta püfür püfür içilen bir çay hem de..Deniz kulübü, Mühendisler cemiyeti, Memurlar lokali, Kordon, Aleborina, Ortaköy kafelerinden başka bir dolu yer var içeceğiniz...Gökgöl mağarası, orman piknik yerleri vs..vs...Fazla düşünmeyin ;) Bir görün derim ben..
YORUMLAR
ben az da olsa bilirim o madencilerin hâlini...bir defasında Ereğli'de bir maden ocağını ziyarete gittik okurken Ereğli'de...O maden ocağından yüzleri kapkara şekilde çıkan maden işçilerini görünce ne kadar ağır bir göreve talip olduklarını o gün çok daha iyi anladım ve düşüncelere daldım...Allah kuvvet versin...her zaman grizu dediğimiz o kömür ocağı göçüklerinde sayısız insanlar can verdiler...çok tehlikeli bir iş..sonuçta ekmek kapısı işte...değerli Çınar GÖLE daha iyi bilir bir madenci olarak bunu...teşekkürler sn.hocam...duyarlı şiirinizi yürekten kutlarım...saygılarımla...