Gazetelerde, her Allahın günü hayvanlara eziyet veya katliam haberleri çıkıyor. Hepsi insan vahşeti ile ilgili. Her yerleşim yerinde bizlerin merhametine sığınmış, çöplerimizle karınlarını doyurmaya çalışan kedi veya köpekler görürüz. Ve gazetelerde onlara yönelik insanlık dışı davranışlar. Çenesi parçalanmış kediler, yakılmış zehirlenmiş köpekler, kanatları avcıların saçmalarıyla parçalanmış yaban kuşları ve son olarak memleketimden kurban manzaraları. Üç dört sene önce büyükbaş bir kurban kesimindeki rezalete şahit olmuş, o tablo günlerce rüyalarıma girmişti. Bu nedenle kurban bayramı müddetince, dost ve akraba ziyaretlerini bir kenara bırakıp o tür manzaralara bir daha şahit olmamak için arife gününden tatil yörelerine gidiyor, o imkan yoksa emin olun evden dışarı çıkmıyorum.
Orta yaşın üzerinde olanlar belki hatırlar. Senesini tam hatırlayamıyorum. 1950-60 yılları arasıydı. Hangi sivri akıllının işi bilemem. İstanbul’daki tüm sahipsiz hayvanlar toplanıp, boğazın çıkışındaki adı Hayırsız olan bir adaya terk edilmişti. Orası, hiçbir canlının yaşamadığı küçük ve çorak bir toprak parçasıydı. Moda’da oturan bir arkadaşımın babası, günlerce o zavallıların haykırışlarından azap duymuş, sorumlularının bulunup cezalandırılması için başvurmadığı makam kalmamıştı. Tabii ki netice sıfırdı. Çok sonraları sesler kesilip adaya gidip bakan bir iki meraklının ifadesine göre açlıktan birbirlerini yedikleri ortaya çıkmıştı.
Bu dünyanın yalnız insanlara ait olmadığını hatırlayıp, diğer canlılarında yaşamaya hakları olduğunu artık kabul etmemiz lazım. Avcılığın bir spor olduğunu kesinlikle kabul etmiyorum. Yıllar önce ben de buna heveslenip kısa bir sure o vahşeti yaşadıktan sonra bu gün bile hendimi affedebilmiş değilim. Hayvanlar analarından doğduğu gibi ve kaçmaktan başka hiçbir şansları yok. Ama fişeklerinin içinde yüzlerce saçma bulunan teknolojinin son eseri dürbünlü ve otomatik silahlarla yapılan bu katliamın adı spor olamaz. Azımsanmayacak miktarda çeşitli cinsten hayvanların cinsi şimdiden tükenmiş durumda. İnsanoğlundan başka hiç bir canlının yaşamadığı bir dünyayı gözlerinizin önüne getirebiliyor musunuz? Çocuklarımıza miras bırakmaya mecbur olduğumuz bu güzelim dünyada çok geç olmadan lütfen kendimize gelip doğanın süsü olan küçük dostlarımıza biraz daha şefkatli davranalım.
Tüm doğa severlere saygılarımla.