- 751 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
KAYBETMEK:
Rengini kaybetti günler.İlk rengi görür görmez yeniden boyayacağım umutlarımı.Derinliksiz sevgileri köklensin diye şiirlere salacağım..Bahar böyledir. Kimi dallar sever salınıdığı yeri kökleşir.Kimi önce canlılığını yitirir.Gözler de ışıklar söner.Uzak,yarım gülüşler..Sararır...Yiter gider .
Oysa biliyordum şiirlerden başka kalıcı olan bir şeyin olmadığını."Olsa olsa türküler...Onlar da şiirin bir başka söylenişi değil mi?Şiirin içinde bile yaşayamayan sevgiler...
Yıllar önceydi.Bir şiir kitabı hediye edilmişti bana.Şiirler öyle güzeldi ki.Defalarca okuyor okuyordum.Sonra o kitaptan ayrılmak zorunda kaldım.
Bir zaman sonra bu ayrılığın onu unutmama yetmediğini gördüm.Kitapçılarda yoktu.Artık basılmıyordu.Şairi ölmüştü.
Bir arakadaşıma söz ettim kitaptan,şiirlerden.
Bir sabah bir paketle geldi arkadaşım.Kitap yeniden basılmış,benim için TÜYAP’tan almıştı.Kitaba sarıldım.Çok özlemiştim.Sonra o kitaptan alarak değerini bileceğine inandığım arkadaşlarıma hediye ettim.
Bir bahar günü rengini kaybetmesi günlerin.
Yeniden bakayım çayımı yudumlarken penceremden.
Yoksa rengini kaybeden duygularım mı?