KARALAMALAR...(5)

• 23 Mart 2009 Pazartesi 04:55:25

Karalamalar [5]
( 01.03.2009 )Kızımla evden çıkmaya hazırlanırken "annem de bizimle birlikte gelse olmaz mı" "-Hayhay,gelsin kızım." dedim.Birlikteliğimizden çok hoşlanıyor,diğer çocuklar gibi.Aramızda geçmesi muhtemel en ufak bir tartışmadan gözlerinin buğulandığını,dudaklarının titrediğini ve ağlamaya ramak kaldığını hissetmemek ne mümkün...Her evlilikte olduğu gibi,zaman zaman bizler de hatalar yapıyoruz.Çoğunlukla çocuklarıma yansıtmamaya çalışmışımdır...Hele de biricik kızımın dünyasında mutluluk frekanslarının daimi olarak dalgalanmasını istediğimden kendimi çoğunlukla sorguladığım da olmuştur.Çocukların dünyasına indirgenmek,onların hayal aleminde gezinmek o kadar hoş ki...Kızımın bale kursuna gitmek için hazırlıklarını hoş bir sevdayla izlerken korsan satşlara çıktığım günlere daldı gitti,belleğim.Çorap alış-verişinde bulunduğum 8.sınıf öğrencisi bir kızla aramızda geçenler gözlerimin önünde canlandı.Ucuz diye[l ytl.]den 5 adet kilotlu çorap aldığında "-bunların parasını dayım verecek" sözleri,dudaklarının arasından dökülüverdiler,sessizce...Nedenini sorduğumda "",dayısında kaldığını,anne-babasının ayrı olduklarını söylemişti."- Üzülmüyor musun?""-Ayrıldıkları iyi oldu,sürekli kavgalarından bıkmıştım,zaten."Aramızdaki bu iletişim,beni yaralamış olsa da minicik kızın yüreğinde ne yaralar açtığını hiç bir zaman bilemiyecektim...Oysa kızımın telaşı ,tatlı bir telaştı.Geçen dönem baleyi kazanmıştı.Pazarlardan yorgun-argın gelmeme rağmen hiç umursamıyor,onu okuldan alır almaz baleye yetiştirmeye çalışıyordum.Neyse ki bu dönem,kolaylaştı.Balenin Gimat’taki Leyla Gencer Sahnesinde yapılacak olması iyi olmuştu.İkametgahımıza iki istasyon yakınlaşmıştı.Hafta sonu kızımızla fultime ilgilenecek olmamız onu çok sevindiriyordu...Annesiyle kızımın ellerinden sevgiyle tutmuş evden ayrılırken o da bizlere cıvıl cıvıl birşeyler anlatmaya çalışıyordu.Ben ise hala ailesinden ayrı dayısının yanında yaşamak zorunda olan kızın burukluğunu içimden atamamıştım...Çocukların gözyaşlarına tanık olmak o kadar acı ki...

(Günlüğümden alınma.)