Hayata ve olaylara olumsuz bakan dertlerinin çokluğundan bezip şikayet eden,
Ve dünyaya geldiğine pişmanlık duyan, ben dâhil herkese sesleniyorum.
Sizi hayattan bezdiren kaç tane dert sayabilirsiniz
Ve yine hayatınızı kararttığını sandığınız derdin devamlı olma ihtimali var mıdır?
(tabi siz onunla yaşamaya karar vermediyseniz)
Fakat Allahın yaşam adına verdiği nimetleri ise saymakla bitirebilir miyiz,
Neden “ BUDA GEÇER YA HU DEYİP” geçmesini beklemiyor ve gitmesine yardımcı olmuyoruz.

Sevgili Arkadaşlarım.
İnsan, Hayvan, Bitki hatta cansızların bile bize karşı tepkileri, mukabeleleri,
bizim onlara olan etkimize göre şekillenir.

Bakın taşın canı yok.
Zaten cansızlar âleminden olduklarını söyleriz.
Ona sert davranıp yumruk vurduğumuzda,
elimizi kıracak kadar sert olduğunu görürüz,

Fakat güzel bir his,
tatlı bir duygu ile ne güzel bir taş diye okşayacak olduğumuzda,
o katı taşı kadife kadar yumuşak,
sevgili, sevimli bir dost kadar munis ve yakın buluruz.
İşte bir taşın bile bize karşı,
davranışımızdan dolayı müspet veya menfi bir mukabelesi olabiliyor ise.

Derdin yüzüne gülelim.
Oda gülsün etsin tebeddül.

Şunu da unutamayalım ki.
Her kesin, Bir içinde yaşadığı umumi dünyası,
Ve bir de içinde yaşattığı hususi (özel bir dünyası) vardır.
İnsanlar her ne kadar içinde yaşadıkları umumi dünyanın içinde olduklarını sansalar da,
HERKES KENDİ İÇİNDE KURDUĞU YAŞATTIĞI HUSUSİ DÜNYASININ İÇİNDE YAŞAR.
O zaman yapacağımız şey iç dünyamızı aydınlık,
geniş ve ferah tutmaktan başka bir şey değildir.

İnan ki bu da elimizdedir.
Bakın Allah Kur-anı kerimde bizlere Kısa-i Yunusu anlatır.
O bir Peygamber mucizesidir.
[[ Denize atılmış balık yutmuş sonradan da onu sahili selamete çıkarmış ve bırakmış.]]
Bizler peygamber olmadığımıza göre Kıssa-i yunusun Kur-anda bizlere anlatılmasının sebe-i hikmeti ne olabilir.

Sayısız hikmetleri olsa da,
bence içinde yaşadığımız geniş ve aydınlık dünyamızın iç âlemimizde,
balığın karnından daha dar,
daha karanlık, kalabalıklar içinde kendimizi,
Yunus (as) ’mın durumundan daha yalnız his ettiğimiz anlarımızın olabileceğinden,
Ümitsizliğe düşmeden, Allahın yardımının Yunus (as) mın imdadına ulaştığı gibi,
ona güvendiğimiz nispette bize da ulaşacağını,
içinde bulunduğumuz sıkıntılardan kurtarıp sahili selamete çıkaracağının müjde ve teminatını vermektedir.

Yalnız Yunus (as.) mın münacatı olan
“LAİLAHE İLLE ENTE SUBHANEKE İNNİ KUNTU MİNEZZALİMİN’i “ samimiyet ile söyleyebilir,
onun ’VENEHNU EKREBU İLEYHİ MİN HABLİL VERİD” sırrı ile bize bizden daha yakın olduğuna inanarak.
Gaflet ve cehaletimizle onu unutsak bile,
onun bizi unutmayacağını,
terk etmeyeceğini bilmemize bağlı olsa gerek.

Sevgili Arkadaşlarım biraz uzun oldu.
Ama sanıyorum yaşamış olduğumuz sıkıntılı hayat için yazdıklarım tavsiye sadedin de az bile.
Sıkıldığımızda, daraldığımızda,
“BUDA GEÇER YAHU” deyip.
“LAİLAHE İLLE ENTE SUBHANEKE İNNİ KUNTU MİNEZZALİMİN “
Münacatına canı gönülden sarılsak.
Gönlümüzdeki karanlık bulutlarının dağıldığını ve bize kasavet veren sıkıntıların,
daralmaların yerini ferahlığa bırakacağını Allahın izni ile göreceğiz.
Değerli zamanın ayırıp okuma zahmetinde bulunan kardeşlerime Sevgi ve Selamlarımla.