Her annenin canından can kopar doğarken bebeği.Gözü gibi bakmıştır.Gelişini saymıştır an be an.Onunla konuşup derteşmiştir,onunla gülmüştür,onunla ağlamıştır bazen.Doğuma giderken biraz korku,biraz heyacan ama kocaman, bebeğine kavuşma duygusu yaşamıştır.
Dört gözle beklenir anne.Baba dokuz doğurur beklerken.Cigaranın birini yakar birini söndürür.Aslında aklı ,ne içtiği cigaradadır nede dumanda.Aklı bebekte ve annede takılı kalır.Zaman asılı kaldı havada, duman asılı kaldı adamda,adam kayboldu zamanda....
Anne aldı heyacanla bebeğini kucağına.Kokladı ağladı.Ağladı kokladı.Ne acı kalmıştı biraz önce çekilen,ne sancı,ne korku.Şimdi anne olmanın hiçbir şeyde olmayan tadı.Ağzında buruk heyacan.İçinde mutlulukların bahtı.
Ağladı bebek anne heyacanlandı.Elleri titredi giydiriken üstünü.Becerememekten korktu.Oyuncak bebeklere benzemiyordu hiç.Eli ,kolu,gövdesiyle canlı mı canlı.Hiç bu kadar küçük bebe giydirmemişti.Ağzını açtı bebek bastı yaygarayı.Anne aldı bebği bastı bağrına.Bebek alınca annenin sıcaklığını,kokusunu,güven geldi kendine.Yabancı bir dünyada iyi bir tanıdık buldu kendisine.Aranmaya başladı.Neyi aradığını bilmeden küçük ağzı.Yakalar yakalamaz memeyi emmeye başladı.Hayatının en güzel tadını.en güzel insandan aldı.
Kadın anne oldu.Adam baba.Cenin bebek.
Adam geldi birazdan.İçtiği cigaradan sararmış elleri titriyordu.Bir bebeğe baktı bir hanıma.Birden büyümüştü omuzlarındaki yükü.Bir çaresizliğine baktı,bir kadına ve eğdi yaşaran gözlerinini.Adam baba olmuştu çocuk yaşta.Kadın anne olmuş yaşanmamışlıkta.Ve bir dünya doğmuştu karanlıkta.Kadın adama baktı,sonra bebğine sarıldı.Her durumda yanında olacaktı.Yavaşca göğsüne bastırdı.Adam ve kadın göz göze geldiler.Başlarını öne eğdiler.Bebek ben burdayım dercesine bağırdı.Adam ve kadın bebeğe takılı kaldı......
özgen