SON YOLCULUK....
Yapamaz sandığın ben seni unutmaya esir… içinde ürperen geleceğine koyamadın sevgimizi. Kırılgan hayatımız tam ortasından darbe yedi.. toparlamaya bile gücümüz yok artık.
Uzaklara gömdüm gözlerini çığlıklar arasında kayboldun… hiç mi hükmün geçmedi kalbine, yer bulamadınmı bana.. hani en güzel yerinde saklıyordun kilit vurmuş sırrına yalanlarınla aldattın beni.
Sana bir sevgi sundum avuçlarımla getirdim verdim ellerine,bir gülümsemeni beklerken bir tek onun için yaşarken mahrum ettin her bir şeyden…susmayı bilmişken sen hiçe saydın görmezden geldin varsa yoksa geçmişe sürükledin..ben geleceği ümit ederken sen geçmişin esiri olup tükettin benliğimi…neden? çok mu şey istedim senden?bir tek mutluluk bir mutluluk gülüşüydü görmek istediğim..zor muydu?şimdi yaralarımı sarıyorum boşluğunla..avuçlarımda biriktirdiğim sakladığım gözyaşlarımı gönderiyorum sana ekimin yağmurlarıyla birlikte…
belki hatırlarsın o bahçede duvardan damlayan yağmur sularıyla yıkarken sen ellerini ben yüreğimi yıkadım o sularla tertemiz sana sundum…bilemedin ey yar… rahat mısın,başını rahatça koyabiliyor musun yastığına?o şehre her gelişimde gördüm seni ardından baktım tek sorduğum soru şu…neden?..çok mu geldi sana sevgim… benm hayallerim bitti senin ise umudun…sen söndürdün içimde ne varsa…
Bir gün hatırlarsın sonsuzluğumuzu bedenler çarpıştığında sokakta. Keşke dersin o zaman gözlerime dalıp hayallerini sıralarsın içinde. Bulamadığın ben gitmiş olacak kalbinden. Sildiğim sevgim değil yüzün ve hayalin.. ummadığı bir anda sözlere kanıp vurulmak koyar adama… eskiye dalıp hatıralarımdan çıkardım anları ve yaşanmamış saydım yaşanmış olan her anı…
yapamam sensiz derdin bana düşündükçe dudaklarından çıkan o sözleri, anlamsızlıkla örttüm boş bakan gözlerimi… dost olduğum bir sigaram var, öldürürcesine çiğerlerime çekmekteyim .bir sigara ateşinin aydınlattığı ışıkta bile hayalini odamda hissetmeyi becerebilmişken şimdi dudaklarımın arasından çıkan duman misali gözlerimden uzaklaşıyorsun..
Bilmeden yürüdüğüm yollar dar gelmekte … yıldızlarım tek tek sönmekte.. yitirdiğin ben kalkmak üzere tüm gücüyle unutmaya çalıştığım sen vazgeçtiklerimin arasında… elbet gezecektir teninde kokum o zaman anlarsın, soğukluğumu.. dalıpta bir yana, kulaklarında uğultu ve bir bıçak gibi sancı saplanırsa, bilki ruhumu teslim ettim gecenin karanlığına …mechule gidiyorum kaybolmaya ve sevgili çıkartıyorum yüreğimi boş bırakıyorum en güzel yerimi…
hoşça kal…
SON YOLCULUK.... Yazısına Yorum Yap
"SON YOLCULUK...." başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.