4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
4324
Okunma
Doğduğum ev
Sakarya nehrinin yanında küçük sevimli bir köydeydi.
Dört yol ağzında içinde 3 evin olduğu
Kocaman bahçesi, evlerin önünden kıvrılarak geçen deresi vardı,
Yanı başındaki tarlada yetişen mısırlar,
Fasulyeler, domatesler ne güzel kokarlardı.
Nehrin kıyısında piknikler yapılırdı,
Hıdırlezde, meydandaki koca ağaçlara salıncalar kurulurdu.
Kışın sobalarda odun yakılırdı, havası ne güzeldi köyümün.
Bugün nehrin kenarına sırayla fabrikalar dizmişler
Etraf kömür kokuyor, nehirde yüzen balıklar yok, hepsi ölmüş.
Benim misler gibi kokan köyüm can çekişiyor,
Tarlalarda artık ekin yok, sebzeciler dolaşıyor sokaklarda.
Benim köyüm Endüstri denen canavarının elinde can çekişiyor.
Ve ne yazık ki elimden hiç bir şey gelmiyor.
..ceynan.
Cevap Yaz