BİR SEN ANLIYORDUN BENİ...
Asla
en iyi,
en güzel cümleleri kuramayacağım.
En anlamlı, anlaşılır
ve en zengin cümleleri kuramayacağım.
Belki hiç anlaşılmayacağım
ve cümlelerimle
yapayalnız kalacağım.
Sadece ben bileceğim
söylemek istediklerimi.
Herkes, utanmadan
cümlelerin kuruluşuna
ya da
orijinal olup olmadığına bakacak,
ne dediğimi sormadan.
Cümlelerim çoğaldıkça
yaşlanacaklar,
kuruyacaklar
ve bir gün
ya bir baltanın sesiyle uyanacak
yada
yanıp kül olacaklar.
Ben de bir selâ
ölümümü haber verinceye kadar
acımtırak kalacağım
ya da
yanacağım da
herkese anlamsız kokacağım.
Anlaşılmayan cümleleri
küçük kurtçuklar olacaklar,
içime dolacak
ve çoğalacaklar,
kemirecekler her yanımı.
Ne olurdu sanki hiç doğmasaydım
ya da
kalem tutmasaydı ellerim.
Şişman bir kamyon şoförü olup
yollarla sarmaş dolaş oynasaydım...
YORUMLAR
Önce siz anlayın annenizi ve onun sizi erkenden yanına çağırmadığını, yaşamla savaşmanızı, mücadele etmenizi isteyeceğini biliniz....Yazarken anlaşılmayı hesaba katmak şart değil bence. Doğru şeyler yazdığımızı kendimizin bilmesi bile yeter..
Fikret TEZAL tarafından 3/17/2009 12:35:40 PM zamanında düzenlenmiştir.
Bir tek sen anlıyordun beni anne.Cümlelerime bakmasanda yüzümün kokusundan anlıyordun.Neden bıraktın ellerimi, neden gittin ? Neydi acelen, seni ecelle sohbete çeken ?
Sen bana bakma anne. Mutlu ol gittiğin yerde. Hem zaten yakında geleceğim ben,
öleceğim bu anlaşılmazlık derdinden...
bende yüreğimde sohbet ederim hep annemle,,nasılda özlerim siz anllarsınız ancak bu özlemi,
çok duygulanarak okudum satırlarınızı,yüreğim ağladı,,
kalın sağlıcakla..var olsun yüreğiniz..