Yıllar önce gençliğimin baharında,aşkımın, sigara dumanında şekil aldığı bir zamanda,sana tutuldum biliyorsun.
Ama kader seni bana vermedi.Bende sensiz kaldığım bu dünyada kendime iki türlü bir hayat kurdum. Biri gerçek yaşanan,diğeri yaşamak istediğim.Yani hayal den bir dünya kurdum kendime.Ve bu dünyamda hep güvercinlerin ardından koştum, senden bir haber getirecekler diye, yıllar yılı.
Şimdi ise kafam o kadar karışıkki ben benimi yaşıyor yoksa ben bende olmayan bir yabancımıyım bilmiyorum,bildiğim kendimi yaşayamamışlığımın verdiği acı.
Bu acıyla daldımmı mazinin derinliklerine birden; O Şehrin soğuk kış günlerinde,binaların çatı eteklerinde oluşan buzdan sarkıtların, teker teker başıma düştüğünü veya buz tutmuş yollarında yürürken,geldiğim yurdunuzun önünde karların altında kalmış çimenliğin içinden bir gül çıkıverecekmiş gibi ama o gülü bir yabancı elin koparışı yakıyor yüreğimi be gülüm.
Yıllar geçti unutamadım ,unutmam, unutamam be gülüm.

Unutmakmı aslaaa

Enkaz