Yeşilırmak boyunca yürüyorum.
Elimde sımsıkı tuttuğum uğur böceği,
Atmak için,hamle yaptım.Atamadım.
Atamadığım neydi?

Uğur böceğinin ilk sahibini düşündüm.
Yüzünü bile net çıkartamadım.
Hayal,meyal hatırlıyordum.
Atamadığım neydi?
Tekrar sordum kendime.........

Atamadığım uğur böceği yle gelen
heyecan ve duygulardı dedim.

Unuttuğum duyguları,tekrar hatırlatmasıydı,belkide
Bu duyguları unutmak istiyormusun?
Hayır dedim,Hayır, Hayır
Bu duyguları unutursam,
Kendimi unuturum.
Yaşamayı,sevmeyi unuturum.
Kişi önemini yitirmişti.
Belkide hiç önemli olmamıştı,bilmiyorum.
Duygular önemini yitirmemeliydi.
Uğur böceğini aldığım yere koydum.
O benim...............
Hayatım boyunca var olacağımın,
Sevgimin hiç bitmeyeceğinin ifadesiydi.


01.04.2008