KUTSALLARIM GİBİSİN

• 11 Mart 2009 Çarşamba 12:06:53

Bizim ilişkimizin gençliği yok.Orta yaş ilişkisidir bizimkisi.Üstelik bu ilişki o kadar yeni ve o kadar sıcak ki.Yine de on yıldır süren bu ilişkimiz büyük bir hararetle devam ediyor.Bu tertemiz ilişki kartopu gibi her gün bizimle birlikte büyüyor.Birbirimize karşı gösterdiğimiz her tavır;Bizi biraz daha ustalaştırıp,bize bir şeyler katarak güncelleşiyor.Onun için ilişkimizin sanki mazisi yok.
Seni yazmaya kalkıyorum,elimdeki kalem kağıda değmiyor.Her defasında parmaklarımın arasında çevirdiğim kalemi, düğmesine basarak iç cebime iliştiriyorum.
Seni yazamamamın bir nedeni de ;Her şeyi çıkarsız ve karşılıksız paylaşmamızda.Her dokunuş,bizi alıp uçurmasına rağmen rotasını bilen iki kişinin rahatlığı içinde yaşıyor olmamızdandır.Sevgiyi ve cinselliği birbirinden hiç sakınmayan ama dış dünyaya kapalı iki kişilik bu dünyamızda,o kadar hafifiz ki ;Adımlarımız bizi yürütmüyor da uçuruyor sanki.Onun için seni yazamıyorum.
Beyaz’ım;Seninle Ayda yürüyen astronotlar gibiyiz .Uçarak yürümesini öğrendiğimiz için birbirimizin yükünü hafifletiyoruz.Onun için ikimizde hafifletici nedenlerden dolayı ceza almayan suçlularız. Baksana nedenlerimiz,bu gayrimeşru ilişkiyi kutsal kılıyor.Onun için hiçbir ilişki,bizim ilişkimiz kadar;çıkarsız,beklentisiz ve yalansız değildir
Seni ilk gördüğümde gri bakıyordu gözlerin.Sevgiyi yaşamaya kapalıydın.Çingen karası teninin çağrısını aldığımda ,dudaklarındaki davetkar duruş kaygılarımı yok etti.
Artık, pastel renkli günlerin olmayacaktı….!
Artık ,isyan eden bedenini örten ölümü ve esareti çağrıştıran gri giysilerin olmayacaktı.
Sen bedenini keşfe çıkmaya vakit bulamamış bir kaşiftin.Önce işe giysilerinle başladın.İnsan ruhunu okşayan o göz alıcı renklere bürünmen uzun sürmedi.Her giysi;İçinde bastırılmış yaşamın parıltısı gibiydi.Nefesimle küllenmeye yüz tutmuş alevine üflemem yetmişti…..
Bu ölümlü yeryüzünün talihsizleri olarak biz, el ele yürek yüreğe göğe yükseldik .İki ürkek güvercin gibi tünedik buluda.Gövdeme gizledim gövdeni,tek bedene dönüşünce aynı anda hafifledik.Artık olup bitenleri düşünecek ne halimiz vardı ne zamanımız.
Beyza’m, Ayrılırken bile hiç acı ekmedin içime. Seni her anışımda yüreğim sızladı ama bunu sevginin
Olmasa olmazı saydım.Ayrılığın yükümü hafifletmedi,çünkü hiç ağırlığı yoktu senin ve sevgimizin….!!!
SEVDAMIN KADINI,
DUDAKLARINLA BAŞLAYAN YAŞADIKLARINI
BENİ YAKAN ATEŞİNİN HARINI
VE ADINI
KUTSALLARIM GİBİ İÇİMDE SAKLIYORUM.

10.05.2007