"KARAKTERİNİZ YOKSA ÖBÜRLERİ HİÇTİR."

• 10 Mart 2009 Salı 23:43:00

Büyüklerimiz derki “bir insanı tanımak istiyorsan onunla “ya yolculuk yapacaksın, ya da alışveriş”…
Bu yolculuğu ve alışverişi sadece araba yolculuğu,para alışverişi olarak yorumlamayın..
Bu; bir ideale ulaşmak için yapılan, aynı amacın etrafında ki bir birlikteliğin, bu süreçteki paylaşımın yolculuğu…
Buyurun bir daha göz atın bu (siyasi)yolculukta; baştan sona kadar, seçimler öncesi ve sonrası yaşanan ve paylaşılanlara…
Ve bu yaşanan yol arkadaşlığında ortaya çıkan insan duruşu ve karakterinin tanımlarına….
Meclis üyelik adaylarının belirlenmesi ve sonrasında ki propaganda aşamasında yaşananlar: İnsanların kendini ele verdiği, onları daha iyi tanıma fırsatı bulduğumuz bir “siyasi” yolculuk.
Bu yolculukta ön koltukta oturanların, arkada veya ayakta kalma korkusu ile ortaya çıkardıkları karakter kaymaları….. yapıştıkları koltukta kalmak için ortaya koydukları hırs ve bencillikleri…
Abraham Lincoln derki “Bir insanın karakterini test etmek isterseniz ona yetki verin.”
Genelde siyasette, O yetkinin biçimlendirdiği ya da o yetkiyi kendi karakteri ile biçimlendirmen (karakterli ve karaktersiz diye tanımladığımız)iki insan modeli çıkıyor karşımıza.
Karakter; insanın kendisini tanımasıyla, kendi kimliğini fark etmesi ile başlar. Bu süreç ailede başlar, okullarda devam eder, çevre ve fiziksel şartlarla şekillenir, derken… Artık ben varım der.
Ben varım diyen (karakterli dediğimiz) kişinin de kabul görmesi için “kanaatleriyle davranışlarının arasında devamlı bir uygunluğun olması gerekir, nerede ne kadar, nasıl olması gerektiğini bilmesi gerekir.
Özellikle bu mevkilerin geçici olduğunu bu yolculuğun en önemli tarafının dostluk ve insana hizmet olduğunu unutanların ben varım yerine; “ben aslında yokum her kalıba girerim, yeterli o mevkide olayım” tutarsızlığında olmaları yine başka bir karakter örneği…
Karakter; Bireyin kendi kendine egemen olmasını, kendi kendisiyle uyum içinde bulunmasını, düşünüş ve hareketlerinde tutarlı, sağlam kalabilmesini sağlayan, “ hırs ve “ben” duygusundan uzak” özellikler bütünü.
Bugün hep kendimizde olduğu konusunda övündüğümüz, ama arar olmaktan vazgeçer gibi gözüktüğümüz, sadece siyasette değil yaşamınızın her alanında karşınıza çıkmasını arzu ettiğiniz,İnsanlar da olması gereken en önemli özellik.
KAREKTER; SİZE KABA DAVRANILDIĞINDA NAZİK KALABİLMENİZDİR.
Bu kaba siyasette hala nazik kalanlar! En güzel “karakter” örneği demektir.
Kıssadan hisse….Sınıf öğrencilerin gürültü ve patırtısıyla sallanırken sert görünümlü hoca kapıda beliriyor. Sınıfa bir bakış atıp kürsüye geçiyor. Tebeşirle tahtaya kocaman bir 1 rakamı çiziyor.
"Bakın" diyor, "Bu, karakterdir. Hayatta sahip olabileceğiniz en değerli şey..."
Sonra 1’in yanına 0 (sıfır ) koyuyor:
"Bu, başarıdır. Başarılı bir karakter 1’i 10 yapar."
Sonra bir 0 (sıfır ) daha.
"Bu, tecrübedir. 10 iken 100 olursunuz."
Sıfırlar böyle uzayıp gidiyor:
Yetenek... Disiplin... Dostluk...
Eklenen her yeni 0 (sıfır )’ın kişiliği 10 kat zenginleştirdiğini anlatıyor hoca...
Sonra eline silgiyi alıp en baştaki 1’i siliyor. Geriye bir sürü sıfır kalıyor. Ve hoca yorumu patlatıyor:
"Karakteriniz yoksa öbürleri hiçtir."