12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
16382
Okunma
Sevgi özel bir duygudur.Bence küçük yaşta edinilen bir duygu.İnsanın doğasında vardır.Bir ihtiyaçtır.İnsanlara sevmeyi küçük yaştan itibaren öğretmeliyiz.Ağaçları kuşları,kelebekleri,insanları,tüm doğayı sevmeyi öğretmeliyiz.Nefret duygusu yer almasın kalplerinde.Kavga,nefret,kin gibi duygularla insanlar bebeklik döneminde tanışmaya başlıyor.Onları büyütürken sevgi dolu bir ortam hazırlamalıyız.Çünkü sevgisiz bir dünyada yaşıyoruz ne yazıkki.İnsanlar savaşlarla bazı şeyleri kazanmaya çalışıyorlar.Sevgi değil nefret taşınıyor yüreklerde.Sevmeyi bilmiyoruz,yalnız insanları değil,tüm canlıları sevmeyi bilmiyoruz.Kendi kendimizle barışık değiliz genelde.Sevmeyi bilmeyen nesiller yetiştiriyoruz.Bu nesli yetiştiren bizleriz.Önce bizim yüreğimizde sevgi tomurcukları açmalı.Ben demeyi bırakmalı, biz demeliyiz.
Aile içinde çevremizde,tüm insan ilişkilerimizde neden empati kurmayı denemiyoruz,neden ben kavramı ön planda?,sevmeyi bilmediğimizden kaynaklanıyor bu durumlar.
Sevgi,aşk anlamındaysa ilk evrede atağa kalkıyor insanlar.Farklı bir duygu yumağının içerisinde buluyor insan kendini.Yaşamımızda bile gözle görülür değişmeler oluyor.Her şey yolunda gidiyormuş gibi yüreğimizi tatlı bir bahar esintisi kaplıyor adeta.Her şey güzel giderken sevmeyi bilmeyen insanlar bu sevgiyide taşıyamıyor.Çünkü BEN kavramı buradada devreye giriyor.Severken hırpalıyorlar biribirlerini.Sevginin tadını çıkaramayınca, bundan mutsuz olan taraf her şeyin farkına varıyor.Ve sonu ayrılık.Sevgiyi taşımak için sevmeyi ,emek vermeyi,fedakarlık yapmayı,duyguları taşımayı ve BİZ demeyi bilmeli.Sevgiyi haketmek gerek her anlamda.
Her anlamda sevgi dolu bir dünya diliyorum.Sevgiyle kalın.
Cevap Yaz