KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BEN İSTANBULU ARIYORUM
Istanbulu arıyorum bulamıyorum, bir benzinciye soruyorum „ Osmaniyeye nerden gidilir“ diye. Tarif ediyor: „ Burdan sola döneceksin, ilerden sağa gireceksin. Sakın cevreye girme, tekrar buraya dönersin, cünkü yollar arab sacı“ diyor. „Ben buranın yabancısı değilim. Ben burda doğdum“ diyorum.
Yazık, doğup büyüdüğüm adresi bulamıyorum, ben İstabulu arıyorum! Tek katlı evleri, içinde seftali, incir, dut ağacı, o güzelim bahceleri. Ben doğup büyüdüğüm adresi bulamıyorum, ben İstanbulu arıyorum! Dikili taştan akıl hastanesine gitmek istiyorum, bir siyaretci gibi. Iki dakika gitmiyorum, ünlü düşünür Masar Osman heykelini karşımda buluyorum. Büyük büyük binaları dikmişler, Masar Osmanı aramıza katmışlar. Ey gidi İstanbul, taşın kalmamış, toprağın kalmamış, üstünse betonla kaplanmış. Arıyorum, doğduğum adresi bulamıyorum! Uzaylıyım sanmayın, Mertere, Osmaniyeye kurtlar inerdi, hemde köyün içine kadar sinerdi. Ben doğup büyüdüğüm adresi bulamıyorum, ben eski İstanbulu arıyorum!
YORUMLAR
ıstanbullu değilim ama ilk gidişim 17di yaşında idim gördüğüm o güzelim ıstanbul şimdi hayallerimi süslüyor emirgenda sahilde filim çeken sanaççıları düşünür yaşarım fatma girik öztürk serengil ajda pekken ve daha isimlerini unuttuğum o güzelim yılları ve eski ıstanbulu
şimdi ise taş yığınları arasında kalmış yeni ıstanbul eskilerin dediği yedi tepe şimdi acaba acaba kaç tepe kutluyorum düşüündüren güzel yazı
Maalesef , kim buluyor ki doğru adresi.... her yer beton yığını.. betimleme çok hoştu.. kutlarım.
Cok mukemmel tasvir etmissiniz ,Bende eski Istanbulumu ariyorum ama diyorlarki eski camlar bardak oldu ne kadar uzucu degilmi? bir yandan guzellestirelim diye ugrasirlarken diger yandan doganin guzelligini yok ediyorlar.
Cok guzel olmus ellerinize saglik,okurken cok huzunlendim.
SAYGILARIMLA
