Bir dondurma hikayesi yaşadığımız!!!
Çocuktuk hepimiz,,bir birey olamadan önce! Çocukken sorulurdu ya hani söle bakalım büyüdüğünde ne olacaksın? sual boynumuza ağır bir yük ya ezbere bir cevap fırlatırdık ortaya;ben doktor olacağım derdim arkadaşım hasan mühendis.Ne hasan mühendis olmaya yetişebildi nede ben doktor.Eğer doktor olabilseydim oğluma derman, annemin acılarına merhem olabilmeyi yeğlerdim.
Hayatta buna benziyor ya işte başlıkda bahşedilen gibi dondurma kıvamında.Fazla tutuldunda bir tarafı eriyor,çabuk yendiğinde ise bademcikler sağlığımızla alay ediyor.Şimdi bu yazımı okuyanlar hakan ne kadar sarhoş ne dediğini bilmiyor diye baştan ön yargılı bir usluple yaklaşacak biliyorum.Oysaki bu yazımın sonunda küstahlık belkide ama hak verip anlatılmak isteneni benimle paylaşacaklar.
Ey fikirdaşlarım gönül dostlarım hangimiz yanılıp bir köşede yanlış bir değer için çapraz nöbet tutmadık.Hangimiz günümüz şimdilerde yanılmadık.Değer farkı olmadan aşk arkadaş dostluklar da kandırılmadık!
Sanki sipariş etmişcesine, gelir hesabı ödenmiş bir adisyon misali gönül masana.Adı aşkdır sevgidir,her tende her dilde aynı tatda fakat farklı bir özlemde, ayrı heyacandadır.Ismarlamışsın gibi sorgusüz sualsiz taht kurar yüreğine.Bedeli neyse ben öderim dersin karşılıksız seversin.Sevildiğini sanar kapılırsın aslı astarı olmayan hayellere.Bir mumdur ya yalan ateşi söner posası kalır,ele verir sahte insanın sahte sevdası.Senin bakışını odakladığın dünyam bellediğin o aşk hain pusuya yatmış en aciz durumundan yararlanır başka kollarda zevkin şevkine dalar.Unutulmak değildir senin içini bu denli yakan satılmakdır pul bile etmeyecek bir değere.
Sonra bırak sevme sevilme dersin,bırak buda böyle bitsin diyerek,,kucaklarsın arkadaş dost sandığın kişiyi,,sandığın diyoorum çünkü kişinin kendi bile dost değildir kendine,acı çektirir ruhunu yorar yıpratır bedenini..Boşa harcar zamanını ve ömrünü hoyratca.Aşk da sevgide bir yere kadar dersin kardeşim sarılırsın bir omuza,,kötülere yelken kalacak, mızrabını düşmanına sallayacak hisseder güvende sanarsın kendini....Sarılır oh çekerek ağlarsın yanı başında dost sandığın asla sırdaş olmayacak bu sıfata,,ortak edersin her anki yaşamına. Asla çekmeyecektir çileni bir fırsatını arayacak,kaçar adım uzaklaşacaktır senden.

Bahaneleri sıralamaya hazırdır soysuz dili.Herşey iyiyken iyi olur ya işte,tüm yaşanan güzel anılara nankörlük eder,tanınmaz bir hal alır olmayasıca kişiliği...
Ne sen eski sendir!Ne de o değerin olduğu gibi kalır..Tüm yaşanan aylar hatta yıllar yalan olmuş koca bir sıfırdır.

Hakan ÖZTÜRK