Güldürmeye çalışırken ağlatan,
rollerin kokusu sinmiş sahte,
arkasında bıraktığına karşı haksız,
kaç ömür daha var kalbinde?
Bak ,
iyi bak.
Tek atımlık bir mermidir hayat !




Umut etmek ile umutlarda yaşamak arasındaki fark: gözünü uzaklara dikip de önüne bakarak yürümek ile gözünü uzaklara dikip, önüne bakmadan yürümek arasındaki fark kadardır.

Umut etmek güzeldir. Hele hele hedeflerinizi belirledikten sonra belirlediğiniz hedef doğrultusunda gayret ile çalışmak gerçekçi olmanın vazgeçilmez gereğidir.
Bunun yanında olması muhtemel olmayan çok uzaktaki hedefleri amaç belirleyip, onları ele geçirmek için bir de gereken gayreti göstermemek, umut etmek değil, hayal etmektir.
40, 50 yaşlara geldikten sonra “ Aaa ben büyüyünce pilot olacaktım” demenin mantığı yoktur.

Umutları var etmek için onların gerçekçi olması gereği de maalesef ki çok gereklidir.
Maalesef ki diyorum. Çünkü eğer bir umudu hayal etmek istemiyorsak umudun bile bir menzili olmalıdır. Aksi takdirde umut, hep fakirin ekmeği olarak kalacaktır…
Umutları yakın etmek için gayretin önemi büyüktür. Çünkü ancak bir umut için gayret var ise o umudun gerçekleşmesi ihtimali belirir.

Ve eğer hayatımız tek atımlık bir mermi ise; gerçekçi bir bakış ile önümüze koyduğumuz umutlar ve hedefler için ne gayret gösterdiğimiz aynı zamanda yaşadığımız ilk ve son olan tek atımlık hayatımızı da ne kadar ciddiye aldığımızın bir göstergesi olacaktır.
Bu mermiyi bir hayalin peşine harcamaktansa, gerçekleşmesi muhtemel bir hedef olan umudun peşine ve belki de elimizdekilerle mutlu olabileceğimiz acı gerçeğin tam kalbine sıkmak insanı daha mutlu edecektir.

Gerçek ile idealin arasındaki bu uyuşmazlığı yaşamak, "Yaşamak bir uyum savaşı ise, zorlanmakta yaşamanın bedelidir" diyen Özcan KÖKNEL’in dediği yerdedir artık...

Bu durum yine de uzakları hayal etmekten alıkoymaz insanı… Hatta bazen umutlarımız çok uzaklarda bile olsa kimileri için gereklidir. Kişi bu şekilde özgüvenini, yaşanmaya ve yaşamaya değer bir hayatın, hayatının var olduğuna inandırası gelir kendine. Fakat bu durum eksiklerimizi bize unutturan afyon etkisi ile kimileri için vazgeçilmezdir belki de kim bilir…

Gülün Dikeni.