Aşkı hafife alıp sırf vakit geçirmek,heves gidermek veya 3-5 günlük hissedilen duygular peşinde koşmak zannediyoruz...Sevdiğine ’aşkım’ demek ’benim aşkım hiç bitmicek’ veya’sana aşığım’ demekle yetinen sevgililer oysa gerçek aşkı hiç tatmamış insanlardan farksızdır bence...

Kendilerince aşkı doyasıya yaşadıklarını zannedenler hayatının aşlarıyla evlenince anlarlar ki aşk bitmiş ve geriye sadece saygı ve sevgi kalmış...

Aşk;kırıcı bi söz duyunca sevgiliden,darılıp küsmek..Sevdiğini bir başkasıyla görünce hemen nefret edip unutmak ve ona inat başka biriyle birlikte olmak...Karşılık bulamayınca onu sevmekten vazgeçmeyi düşünmek deildir.

Aşk;sevdiğinin gözlerine bakınca kendini görebilmektir geçmiş ve geleceğiyle...Sevmiyorum desede ona daha çok bağlanmaktır...Başkası ile birlikte mutluysa eğer herşeye rağmen mutlu olduğunu bilmekle yetinmek...Onunda sevebileceği ihtimalini düşünmek..Herhangi bir kusurunu bile görmezden gelebilecek kadar kalpten bağlanmaktır aşk...Asla kavuşamayacağını bilsede sadece onu düşünerek gülümseyebilmek,bir an olsun sevmekten vazgeçmemektir aşk!

Aşk yaşaması zor ve hafife alınmayacak kadar güzel bir duygudur..Yalnızlık paylaşılmaz zaten paylaşılsa yalnızlık olmaz denir ya aşkta paylaşılmaz paylaşılınca bir anlam kazanamaz bence...Paylaşılırsa da sevgiden ibaret kalır zamanla... Sadece sevdiğinle anlaşabilmek veya ona güvenmek... ama bu duygular aşk deil ki....! İşte bu yüzden Bana göre aşk tek kişiliktir
__
askımmm seni cokk seviorumm!!!