bir kaçtım bin macara gördüm

• 23 Şubat 2009 Pazartesi 14:50:51

iki arkadaşca karar verdik, bu akşam kaldığımız yurttan kaçacaktık.
ve gerçekte oldu, akşam yemeğini yedıkten sonra, yurdun kapıları kılıtlendı, tek kaçacağımız yer kazan dairesının çıkış kapısı olacaktı, her kes yattıktan sonra, saat 23 de yurttan çıkmak olayıyla her şey gelişmeye başladı, ve nıtekım gıtmek ıstediğimiz yere trabzona vardık gece 3 e kadar gezdık, uyku basınca yatmak için yer aradık, otelde kalacak paramız kalmamıştı, bu yuzden ana yoldan ofa gıdecek otobuslerın onu keserek otostop yaptık, kımse bızı arabaya almıyordu, ama şansımız dondu kı, bır araba yanımıza durdu, sürmeneye nasıl gıdeceğinı, buraların yabancısı olduğunu anlattı, bızde bız senı götütürüz dedık, arabaya bındık, sürmenen yollarımız ayrıldı, of"a altı kolametre kala ne yapacağımıza karar verdık, ve yurumeye başladık, ıkı saat yürüdük ve ofa geldık, bır gece kahvesınde çay içelım dedık ve o an dünyada ne ınsanların olduğunu gördük, bız eylence kaçalım gezelım dedık, bır adam eve ekmek getıremedığı ıçın kahvede sabahlamaya kalmış, cocuklarına nasıl olkul haçlığı vereceğine okadar üzülmuşkı, kahroldum, neyse üzüntüyle kahveden çıktık, yatmak için yer olarak da her zaman gittiğimiz bir camı vardı, kadınların namz kıldığı yer açık olurdu hep, bızde oraya yatmak için yol aldık, neyse, içerı gırdık bıde baktıkkı, bızım mekanı bırısı sahıplenmış, tekme tokat çocuğu kaldırdık, hayırdır hesabı sorular sormaya başlamadan, ağlamaya ve olanları anlatmaya başladı, çocuğu bılmeden dovdüğüme bın pişman oldum, çocuk meğerse, bızım gıbı yurtta kalıyormuş, ınsanların alaylarına maruz kalmış, annesı babası olmayan, ve okuması zorunda kalan, parasız olduğu için aylarca bır elbıseyı gıydığı ıçın dalga geçilen bu genç ve gelişen olaylar, neyse çocukala bırlıkte ağlamaya başladık, açmısın ıdye sordum, aç olduğunu soylıyemıyordu, ben anladım ve tanıdığım gece büfesıne gıttık akmek domates ve bırde alkol aldık, parasını sonra vereceğim dedım, sahılde yuk kamyonları, boş vakıtlerınde oylesıne bekletılırdı, bızde aldığımız yıyeceklerle, o kamyonlardan bırıne çıktık ve yemek eşliğinde, muhabbet derken saaat epey geç olmuştu, çocuk dertlerını anlatırken aldığımız alkolun de etkısıyle uykuya daldık,
gözlerimi arkadaşımın benı uyandırmak için yumruklamasıyla ayıldım, ne olduğunu sormadan, ruzgarın hızlı bır şekılde yuzeme vurmasıyla her şeyı anlamıştım, bız arabada uyurken, yatmak için uzerıne bındığımız kamyon, otobanda hızlı bır şekılde gıdıyordu, ne yapacağız dercesıne bır bırımıze bakıyoruk, aradan saatlerce geçti ve kamyon duracağı yere gelmıştı, kamyondan hemen ındık, adama sormaz olaydım kı, çok üzülduk çunku, burası neresı sorduk, erzıncan demezmı, ne yapacağız şimdı dıye bırbırımıze bakıyoruk, adamdan yardım istedık, olaylarıda anlattık, saolsun, ben yuk alıp geri doncem benı beklersenız bırlıkte gıderız dedı, başka çaremız yoktu, bır gun adamla erzından da kalacaktık, muhabbet falan derken tanıştığımız çocuk ben burdsan koye gıtmek ıstıyorum dedı, komyon şöforu saolsun, olayları da anlatınca coğun yol parasını da vererek, çocuğu memleketı olan van a gonderdık, bızde sonunda memleketımız olan of sa gelmıştık, fakat gün bızım ıçın bıtmemıştı, akşam geldığız için yurt kapalıydı, yıne sokakta kalacaktık yanı, kamyon şöferı saolsun bize yemek parası verdı, o nada kuçuk de olsa yalan demek şartıyla yanından ayrıldık, o bızı yurda gıtceğimizi bılıy ama bız yınede o camının kıçuk odasında yatacaktık, neyse yorgun bıtkın halde, yatacağımız yere gıttık, gece yıne arkadaşımın benı uyandırmak tokatlamasıyla gözlerımı açtım, bide bakmısım kı polıse benzer bı adam gelmış, sizi şıkayet edeceğim siz burda yetıyonuz demezmı, şans ışte gece bekçisı ne yakalanmıştık, ne edıp edıp bekçinın yanından uzaklaştık, başka bır camının abdest alınan yerınde oylece uyumaya başladık, sabah ezanıyla gözlerımı açtım, her yerım tulmuş haldeydı, ne yapalım derken yurumeyı tercıh ettık, kaldığımız yurdun olduğu bolgeye yurumeye başladık, zaten havada bozuktu, ve yağmur yağmaya başladı, uzerımız hep ıslandı, gızlı bır yerde bekledıkten sonra, bütün öğrencıler okula gırdı, bızde hemen yurda gırdık, akşama kadar yattık, o gun hasta olmuştuk, neyse günler oyle geçti gitti ve anladımkı yaşadığım olaylar bana ders oldu, hayatta ne ınsanların yaşamak için neler sarfettiğini kendı gözlermle gördüm, şu ankı halımi yaşadığım o gunlere borçlyum, hanı derlerya bir nusubet bın nasıhattan daha hayırlı gelir ınsana, gerçekten de oyle oldu,