YAŞAM MERDİVENİM

• 20 Şubat 2009 Cuma 17:16:58

Yaşlandığımı -büyüdüğümü- ya da en uygun ifade ile olgunlaştığımı en iyi, boyu benim kadar ya da beni geçmiş yetişkin insanların bana “abla” diye hitap ettiklerinde anlıyorum.
Kaç yaşındasın diye sorduğumda verdikleri cevap normal zamana göre benim yaşımdan 10-15 yıl eksik olsa da ,beynimde çizdiğim zaman cetveline baktığımda ben o yaşları henüz birkaç yıl önce okşayarak geçmişim.

Yaşamın bize sundukları ya da sunacaklarının sadece bizim izin verdiklerimizle alakalı olduğunu öğrendim. Burada bahsettiğim özgür iradesi ile yaşayabilen, seçimlerini kendi yapabilen şanslı insanlar için.

Otuz beş yaş ne kadar uzaktı bir zamanlar.Hiç bir zaman gelmeyecek gibi. Şimdi elimden tutmuş beni diğer ulaşması imkansız gördüğüm yaşlarıma hazırlıyor.

Geçmişe dönüyorum da arada,beni inciten insanları olayları düşünüyorum:Aslında bizi inciten kendimizden başkası değilmiş.Ben artık buna inanıyorum.

Hayatta başarılı olmak,mutlu olmak hepsi göreceli kavramlarmış .Bunu öğrendiğimi yeni fark ettim her nasılsa. Mutluluk anlıktır zamanın büyüklüğü karşısında. Ama göreceli olmayan ya da ana sığmayan tek mutluluk kendimizin ve ailemizin sağlığı değil midir? .Söylüyorum ama farkında mıyım bunun ? Ya da farkında mıyız ?

Sağlıktan sonra en büyük mutluluk ne diye sorarsanız düşünmeden doğru eş seçimi derim. Bana kader-kısmet demeyin şimdi. Allah akıl vermiş,kısmetse karşınıza çıkarmış. Seçmek,farkına varmak,değerini bilmek ,sımsıkı yakalayıp bırakmamak ise aklınızın yani sizin elinizde. Başta boşuna demedim; yazım özgür iradesi ile seçimlerini yapabilen şanslı insanlara diye.

“Beni sevmiyor, anlamıyor, istemiyor, değerimi bilmiyor, terk ediyor” diyenlerimiz var. Peki bunu kendimize yapanın biz olduğunu düşündük mü hiç müsaade ederken karşımızdakinin sevgiden uzak çiğ davranışlarına? Belki de çoğumuz acı çekmeyi mutlu olmaktan daha çok seviyor. Bunu itiraf edebildik mi kalbimize? Ölümüne sevin derim her zaman herkese; ama sizi hak edeni. Kaderinizin elinden tutun.

ŞÜKREDECEKSİN

Sabah uyandığında
ilk gördüğün, sevdiğinin
sana sevgiyle bakan
bir çift gözüyse,
Onun dokunuşları ve öpücükleriyse
güne merhaba dedirten…
Ya da…
Sağlığın yerinde ,
hastane kapılarında sürünmüyorsan
sen ve de sevdiğin insanlar...
Veya…
Doyuyorsa karnın.
insan gibi yaşayabiliyorsan,
zengince savuramasan da…
Tanrı’ya şükretmeyi bileceksin,
Her nefes alışında.

Banu Uludağ

( YAŞAM MERDİVENİM adıyla bir de şiir yayınladım.Çünkü bu denemem ve de şiirim birbirinin içinden doğdu )