KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BİZDE KAYBETTİK
gücüme güç katmanı beklerken , son kalan gücümüde benden almana seyirci kaldım
şu suralar... tam bir soluk alıp hayattan haykıracakken herşeyi bir nefeste ,o nefes kırma
onu diye sessiz sessiz çıkıp gidiyor ciğerlerimden...
kendime kızabiliyorum sadece `;
doğru bildiğin yanlışlar var oysa ne sen görebiliyorsun ne de ben gösterebiliyorum
kırılacaksın korkusu yüzünden, cesaretim yok sana of demeye bile...
ama bil yar içimde fırtınalar kopuyor kırıldıkça kırılıyor dallarım sessizce ,
dallar kırılıyor usulcacık ses vermeden ama canın acıyor mu diye soruyorsan
yangın yeri yüreğim...
ağlasam seller basacak , haykırsam fırtınalar kopacak...
neleri özledim bu hayat koşusturması içinde bir bilsen , biliyorum farkında bile değilsin
ama seni özledim ama hani o eski sen varya hani benim aşık olduğum işte o seni...
oysa hayat oynuyor bizimle farkında değilsin ...
oynuyor oyalıyor sen bu oyuna kapılıpsürüklenirken kaybedilen yıllar oluyor sonra oyun bitiyor bir bakıyorsun ki biten oyun değil zamanın oluyor sonra pişmanlıklar başlıyor yaşamadıkların yaşayamadıkların..
bunun yanı sıra bencillikten kurtulursan bir de yaşatamadıkların var tabii..
yitik hikaye kahramanlarını oynamak olmamalıydı sevgimiz, biz bu hikayeleri sevmezdik
bilirsin üzülürdük ... yitik hikayelere inat yaşamalıyız derdik herşeyi belki bir
aşk hikayesi yazabiliriz yeniden derdik sonu mutlu biten...
yazmaya başlayalı kısa zaman oldu ama cümleler kuruldu satırlar karalandı sayfalar hep
tamamlanmamış cümlelerde doldu eğer becerebilseydik konuşmayı ve paylaşmayı
ne sayfalar yarım ne cümleler eksiltili kalırdı ama başaramadık mı demeli yoksa
başarmaya çalışmadık mı bilmiyorum...
gel bak bu akşam sana bir kahve yapayım sigarayı da koyalım yanı başımıza
sonra ben anlatayım sana anlatayım anlatayım hiç birşey kalmasın anlatılmayan sonra sen
cevapla sen anlat biliyorsun uzun zaman oldu seninle bir kahve keyfi yapmayalı
konuşmayalı da bir hayli zaman oldu neden bilmiyorum neden kaybettik kelimelerimizi
cümlelerimizi... biz aslında kendimizi kaybettik...
BİZDE KAYBETTİK...
YORUMLAR
degülüm şiirinden yola çıktım, kim bakayım ne yazmış dedim, baktımki acılar, benzer birbirine, gölün sayfanda bir ben gördüm, yarım kalmış belki yarıda kalmışım....
mimoza çiçeğini dinlerken aktım satırlarında..... bir siren kopuyordu satırlarının virajlarını dönerken yüreğimde ...
seni okumak lazım ....
selamlar...
