ŞİİRLER ESKİR Mİ?

• 11 Şubat 2009 Çarşamba 15:50:41

Şiirler eskir mi?Okuduğum bir çok şiiri tekrar tekrar okuduğumda her seferinde büyük haz alıyorum.Her tekrarımda daha farklı tatlar alıyorum.Yıllar geçtikçe şiirin etkisi de artıyor.Okudukça anılarda geliyor bir bir.Kimden dinlediğim,neler hissetiğim,gözümdeki yaşlar,gönlümdeki huzur ve bıraktığı tat.
Ama kendi şiirlerimi çok fazla okumuyorum.Yıllar önce yazdığım şiir defterim geçti elime.Karıştırmaya başladım sararmaya yüz tutmuş sayfaları.Anılarım döküldü birer birer.İlk aşkıma yazdıklarımdı ilk okuduklarım.Geriye sadece ona yazdıklarım kalmış tı bende.Onda ne kaldığını bilen yok.Şimdi ne kadar uzak geldi yaşanmışlıklarım ve yaşayamadıklarım.
Sonra teker teker sayfaları karıştırmaya devam ederken gözüme çok sevdiğim ama şimdi hayat akışımla örtüşmeyen şiirimi gördüm.Eskimişti işte.Benim şiirlerim eskimişti.Yazdıklarım şimdiki zamanla örtüşmüyordu.Duygularım eskisi gibi değildi. 93 yılında benim yazdığım ama eskiyen şiirim

önce hep iyi niyetimi anlamadılar
hor gördüler beni
tanımak istemediler
oysa şimdilerde çok seviyorlar
herkes methediyor
istemeye de geliyorlar
orta okulu bitirmiştim ilk görücüyle tanıştığımda
hala da tanışır dururum
ama bir türlü baş göz edemediler kendilerince
ilkokulda çok ataktım
sınıfta örgü bile ördüm
öğretmenlik yaptım 5’ci sınıfta arkadaşlarıma
birde 2-3 kişiye okuma öğrettim küçücük yaşımda
sıraya da bağladı öğretmenim beni
tahtaya çok kalkmak istiyorum diye
devrimcide oldum küçük yaşımda
devrimin ne olduğunu bilmeden küçük yüreğim
haber de taşıdım titreyerek ayaklarım
inek diye ot yedirdiler üniversitede
lise de kaldım iki yıl
dikiş dikmeyi de bilir parmaklarım örgü örmeyi de
şiirde yazarım arasıra
esliden hikayeler de yazardım
sanmayın çok yaşlıyım daha 24 yaşında
sevmeyide öğrendim
hala sevdiğim gelince aklıma yüreğim çarpar
aşık oldum hatta delice
sevdiğim mutlu diye mutlu oldum
yardım da ettim insanlara tuttum düşenin elinden
bazen de bağırdım hastalara
odyometristlik ettim,ilaç mümessili ve eeg teknisyeni
yani her iş gelir elimden
hayallerimde vardı benim
öyle artist falan olayım değil
önce mutlu olmaktı ailemle,sevdiğimle
iyi bir iş sahibi olmaktı
öyle fabrikatör falan değil
kimseye minnet etmeyecek bir iş
çok şükür oldu da
sonra yazmayı çok isterdim
yayınlansın isterdim kitaplarım dizi dizi
bir de sipikerlik yapmak isterdim severim konuşmayı
araba kullanmayı da çok severim
olmadı hiç arabam
söylemeyi unuttum yüzmeyi de severim
şöyle uzandın mı suların üstüne değme keyfine
sonra kızgın kumlara uzanıp güneşü göz kırptın mı?
hayal de kurarım
laf aramızda kahve falına da bakarım kağıt falınada
Şimdi ki hayat akışımla karşılaştırdığımda çok şey değişmişti.Bir çok duygum değişmişti.İlk aşkım değildi şimdi yüreğimi kaldıran.Ailemle çok mutluydum ama babamı kaybettim.Araba kullanmayı seviyorum ve arabam var.Evliyim ve çocuklarım var.Yani kısacası benim şiirim eskidi.
özgen