Hayat Yön Vermek

Hayat çok kısadır. Hani bir içimlik derler ya. Biz geçici yaratıklar bu bir içimlik hayatın akımına kapılmış gidiyoruz bir sarı yaprak örneğin. Hayat bizi istediği kayaya çarptırıp istediği kayadan saptırabiliyor. Yok, yok ama hayır.. Hayat bizi istediği gibi değiştiremez, değiştirmemeli de. Biz hayatımıza yön vermeli, istediğimiz gibi yaşamalıyız artık. Hayat bizi kayadan kayaya çarptırmamalı... saptırmamalı da. Biz hayatımızı avucumuza almalıyız kaderin pençesinden. Biz kayadan ovaya saptırmalıyız hayatımızı. Hayatın kısa olduğunu bilmeli ve tadında yaşamalıyız.



İyi ama bu zorun, bu olmazın sırrı nerde? Nasıl becerebiliriz bunu? Hayatımızı kaderin pençesinden nasıl kurtarabilir, kotarabiliriz avucumuza?...

Olmazın sırrı hayatın kendisindedir. Hayata dönük yaşarsak sırrını çözemeyeceğimiz olmaz yoktur. Hayat o kadar anlam yüklü, o kadar ağır bir sözcüktür ki dünya bile, evet dünya bile o kadar ağır bir sözcük değildir. Dünya hayatın içindedir ve hayatla biçim kazanır.



Hayatı avucumuza kotarmanın en iyi yolu hayata bakmaktır. Hayata bakarak hayatımızı kayadan saptırabiliriz. Hayata her zaman bardağın dolu tarafından bakmak elbette iyidir, ama bu her zaman doğru değildir. Hayattaki yanlışlarını ve eksiklerini görmeyen onları düzeltme zahmetinden bulunmaz ve sürekli hata yapar, dolayısıyla hayatına yön de veremez.



Bir atasözümüz vardır "Geçmiş zaman olur ki hayali cihan değer." deyi. Bu sözden de anlaşılacağı gibi geçmişe bakmak, iyi günlerin kıymetini bilmek, kötü deneyimlerden de ders çıkarmak gerekir. Geçmişimize sahip olursak her zaman daha doğru yola gireriz. Ancak geçmişteki başarılar bizi şımartmamalıdır aksine daha iyisini yapmaya özendirmelidir.

Evet... Hayatın bir anlık neşesi, kederi ve hederi insana öyle şeyler kazandırıyor, öyle şeyler kaybettiriyor ki deme gitsin...



İsmail Cömertoğlu