BENİM AFACAN OĞLUM

• 4 Şubat 2009 Çarşamba 15:09:26

Dört tane çocuğum var.En ufak olanı yedi yaşında en ilginç olanı da o; Onu daha fazla gözlemledim büyütürken, yada daha deneyimliydim. Her zaman beni şaşırtan davranışlar sergiler... ilginç anılarımdan biri bu anlatacağım....
Oğlumun adı İbrahim. Doğumundan itibaren ben çalıştığım için babaanne ve halası baktı, onlar ilgilendiler çalıştığım saatlerde.
Beş yaşına geldiğinde ana okuluna gönderme kararı aldık Oldukça yormaya başlamıştı babaannesini.Çok yaramaz, aşırı hareketli, hiç yerinde duramayan bir çocuk İbrahim... Mutlaka anaokuluna gitmeli, arkadaşlıklar kurmalıydı. Yalnız çok büyük bir korku vardı bizlerde; öğretmenlerine ve arkadaşlarına uyum sağlıyabilecek miydi acaba?Bütün korkularımıza rağmen kaydını yaptırdık.Hazırlıklar, alışverişler heyecanla yapıldı ve okulun ilk günü geldi. Toplantılar, oyunlar... İlk günler sorunsuz geçti, tabiî ki bizim korkumuz geçmedi. Yavaş yavaş ibrahimin kendini göstermeye başlıyacağını düşünüyorduk hepimiz... Öğretmeniyle konuştum; ibrahimi anlattım, nasıl bir çocuk olduğunu, sorun çıkarabileceğini, çok hareketli ve yaramaz olduğunu... "Arkadaşlarını ve sizi zorluyabilir" dedim.Hazırlıklı olmalıydık; her şeye... Böylece günler akıp geçti; ara toplantılar oluyor, etkinlikler yapılıyor, işimden fırsat buldukça katılmaya çalışıyordum.Günler geçtikçe şaşkınlığım artıyordu.Okula her gidişimde şikayet ve sorunla karşılaşacağımı zannediyordum...Bir gün dayanamadım ve işlerimi bırakıp okula gittim.Sınıfın kapısının küçük bir camı vardı...Oradan ibrahimi gözlemlemeye başladım.O gün hayretler içerisinde ibrahimi izledim; hiçbir sorun yoktu. İbrahim; gayet uyumlu, sessiz bir şekilde arkadaşlarıyla vakit geçiriyordu, mükemmel bir tavır sergiliyordu, gözlerime inanamadım... Ders bitti, çocuklar hazırlandılar. O gün okuldan ben aldım ibrahimi, ona sormak istediğim bir sürü sorum vardı... nasıl cevaplar verecekti bana? Hazırlandık ve evimize doğru yola çıktık.Ben teker teker sorularımı sormaya başladım.
_İbrahim; canım, günün nasıl geçti?
_Çok güzel geçti, annecim...
_Neler yaptınız oğlum?
_Resim yaptık, boyadık, oyun oynadık
_Oğlum bir sorunun varmı ?
_Hayır yok...
_Arkadaşlarını seviyormusun ?
_Evet.Hepsini seviyorum ama, daha çok sevdiklerimde var aralarında
_Oğlum; canım benim, bir şey sormak istiyorum?
_Sor anne?
_Sen; evde, çok yaramaz, hareketli, afacan bir çocuksun... Okulda izlediğim kadarı ile son derece sessiz, sakin ve uslusun. Ben; senin okula kaydını yaptırırken çok korkmuştum.Evdeki gibi davranacaksın, sorun çıkartacaksın... Hiç beklediğim gibi olmadı.Neden?çok merak ettim ben...
İbrahimden çok kızgın ve öfkeli bir ses!
_Anneeeeee!!! ben nerede nasıl davranacağımı bilirim, sorun yok...!

YAZAN:Selma Ardıç Tan