___KORKUYORUM__
[
....Ümitler,sevgiler ve unutulmak üzere olan nice değerler..Korkuyorum!Ümitlerim erimekte,sevgiler tükenmekte...Değer verdiğim herşey,değerini yitirmekte...Zamana ayak uydurmak,sevmeyi ve sevilmeyi bu kadar basit yaşamak.Korkuyorum!.Yenilmekten,eğlenirken devrilmekten..İstemiyorum insanlığını kaybetmişleri,konuşmak istemiyorum dili yalan olanlarla..Görmek istemiyorum önündekini ezip geçenleri,hak yiyip övünenleri..Utanıyorum!Yaşlının karşısında gencim diyeni,söyleyemiyorum onlara onlarda bi zaman gençti demeyi..Korkuyorum!..isyan edenlerden,asilerden,şükretmeyi bilmeyenlerden..Gurur ve onuru taşıyamayanlardan şerefliyken,şerefsizce aramızda olanlara bakamıyorum..Korkuyorum ! .. Ülkemi ,yurdumu başka ülkeye tercih edenlerden..Herşey şimdi zamanmı yoksa zamanımızı alan herşey yalanmı...KORKMUYORUM ARTIK...BEN İNSANIM VE ÖYLE KALACAĞIM...insanlığını unutanlara.....
YORUMLAR
verilen değerin kaybolması umulan seylerin olmamasıyla doğru orantılı.bunu böyle düşünebilirsiniz.hayatın hernoktasında herkesin karşısına cıkan sıradan ama bi o kadarda umudu körelten şeyler.bilmem ben böyle düşündüm böyle yazdım.başkaları içinde cok şeyler ifade etmesinide beklememiştim....saygılar....tşk ederim..
DeReNn tarafından 5/11/2007 11:13:00 PM zamanında düzenlenmiştir.
"Değer verdiğim herşey,değerini yitirmekte..."
Bu cümle biraz kafamı karıştırdı. Kendinden önce gelen cümleler ile bağlantılı, biliyorum. Ama yine de, o değeri veren sizken, siz değer verdiğiniz halde nasıl azalır değer? Siz mi değer vermeyi bıraktınız da değer azaldı? Tabii ki, sizin verdiğiniz değer ile mi değerlenmişti? en önemli soru bu sanırım...
Arada sırada böyle cümleler takılır aklıma. Cevabınızı bu yazının altına beklerim.
İyi akşamlar.