Türkiye’de bu bir gerçek, hatta dünyada gerçek olan bir gerçektir. İnsanoğlunun parayı görmesiyle birlikte geometrik açının üç yüz altmış derece de, kendisininde değişmesinden bahsediyorum.

Evet işte bu para olacak nankör kağıt parçası, demirden yapılmış olan nankör, nasılda insanoğlunun aklını başından alıyor. Nasıl olurda; kolaylıkla kendi sinesine, kendi tarafına ve kendi sahfası içine alıyor böyle. Anlayamadım. Bakıyorum çevremde olan bitenlere; yıllarını beraber geçirmiş iki insana, kendisini iki kardeş olarak gördüğümüz iki insana veyahut dostlar denen iki gence bakıyorum. Arkadaşlıklara ve buna dahil olan yuva kurmuş olan insanlara bakıyorum. Hemen az bir şey, birkaç kuruşun eline geçmesiyle birlikte yıllarını sarf etmiş olan insanları unutarak kendisini birer zengin burjuva insanı olarak görüyorlar. Paraya bağlanmış olduklarını göstererek çevresini kaybettiklerini, nankörlük yaptıklarını, ve birgün gelirde parasının bittiği gün ile çevresinin kaybettiklerinin farkına varacaklar fakat ozaman iş işten geçmiş olduğunu anlayacaklar. ’Anlayacaklar tilkinin dönüp dolşacağı yer yine çöpçü dükkanı’ olduğunu. Paranın bittiğini farzet, yine ne olacak, gideceğin yer, barınacağın yer yine aile kurduğun yuvaya döneceksin, dostluk, arkadaşlık ve kardeş bilerek beraber olduğun, iyi veya kötü günler içerisinde yanında bulduğun insanın yanına gideceğini anlayacaksın. Zaman öyle bir zaman ki, her şey bunu gösteriyor, her şeyin gözdesi maddiyat olduğunu gösteriyor. Paraya olan sevdasını, ona olan bağlılığını gösteriyor artık. İnsanlık böyle bir vaziyet almış artık. Değerli ve rahmetli üstat şairimiz Orhan Veli’nin ’Anlatamıyorum’ şiiri gibi, bende böyle olanı mı anlatamıyorum yoksa, yoksa anlatıyorumda anlamk isteyen kimse yok mu? Gelin birlik olalım, birlikte ellerimiz el ele olsun ve paraya karşı dostluğumuzun, kardeşliğimizin ve kurmuş olduğunuz sıcak yuvaların sımsıkı bir hal vaziyet alması için ayrılmayalım. Safha kuralım bunlara rağmen, nönkör paraya rağman safha kuralım artık. İnsanlık ölmesin diye, kağıt parçasına, birer demire yenik düşmeyelim diye birlik olalım. Olalımda birbirimizi unutmayalım.

İnsanlığın paraya yenik düşmemesi için, insanlığı; dilsiz ve kendi safhasıa kolay buyur eden nankör kağıt parçasına ve demir parçasına yenilmesin diye cesur birer savaşçı olmasına gelsinler. Gelesin yenilgiyi istemeyesin zorluğa rağmen. Gelin, gelin birlik olalım, birlik olma vaktidir dostlar.


_-_-_-_ Mehmet Taş _-_-_-_ ( romantik63 )